Oι τυμβωρύχοι του πατριωτισμού ανά του κόσμου μαζί και της χώρας μας κινούνται στο «παραδοσιακό» δόγμα του αντισημιτισμού, του Σόρος και της συνομωσίας μια σκιώδης ηγεσίας που θέλει να καθυποτάξει την ανθρωπότητα στα πλαίσια της «παγκοσμιοποίησης».


Αυτός ο τεχνηέντως συλλογισμός που υπάρχει σαν «αρχή σκέψης» σε κάθε πατριδοκάπηλο εγκέφαλο, οποιασδήποτε εθνότητας, δρα αποπροσανατολιστικά εκεί που δημιουργούνται καταστάσεις γενικευμένης λαϊκής αγανάκτησης και θυμού εξαιτίας των εφαρμοζόμενων πολιτικών υπέρ του κεφαλαίου, των αντιλαϊκών πολιτικών.


Φόβος τους να μην ριζοσπαστικοποιηθούν οι λαοί και χειραφετηθούν από την αστική πολιτική - αστική ιδεολογία, αμφισβητώντας το σύστημα με όρους κοινωνικοπολιτικής ανατροπής.


Έτσι δημιουργούν ψευτοπατριωτικά σχήματα με την οκά που λειτουργούν αναχαιτίστηκα στην ριζοσπαστική - ανατρεπτική πάλη του λαού.


(Στην χώρα μας την τιμητική αυτό τον καιρό έχει ο Τράγκας χωρίς να υποτιμούμε και τους προηγούμενους πατριδοκάπηλπους και φασιστικούς θύλακες βλ. Βελόπουλο, Κρανιδιώτη, Τζήμερο, κα ).


Στόχος να καλουπωθεί ένας ψεύτικος και παραπλανητικός λόγος σαν αντισυστημικός, που ενοχοποιεί εσκεμμένα όλα τα κόμματα, τσουβαλιάζοντας τα, καταδεικνύοντας ότι όλοι είναι ίδιοι,


προδότες και τοποτηρητές «σκοτεινών» δυνάμεων βλέπε Σόρος, «Εβραιομασώνων» κα.


Το βολικό αυτό αφήγημα για το σύστημα δεν είναι άγνωστο από τότε που έκαναν την εμφάνιση τους οι ρατσιστικές οργανώσεις της Κου Κλουξ Κλαν στην Αμερική στα τέλη του 19ου αιώνα, οι ναζί στην Γερμάνια, οι φασίστες του μεσοπόλεμου στην Δυτική Ευρώπη.


Γίνεται το άλλοθι για να συγκαλύπτονται οι κρίσεις του καπιταλισμού και οι αντιλαϊκές πολιτικές διαχείρισης από τα αστικά κόμματα, με ποιο σημαντικούς πόλους τους φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες, δίνοντας παράλληλα ζωτικό χώρο δράσης σε επικίνδυνες, αποκρουστικές, αντιδραστικές απόψεις.


Αθωώνουν τον ιστορικά παρωχημένο απάνθρωπο καπιταλισμό, απαλείφοντας εσκεμμένα το ταξικό πρόσημο στην πολιτική συζήτηση και κρύβουν ότι η ακόρεστη δίψα των καπιταλιστών για περισσότερα κέρδη και ο ανταγωνισμός γεννά τις οικονομικές κρίσεις, την ανασφάλεια, την φτώχεια , τους πολέμους.


Οι δυνάμεις αυτές διακατέχονται και από έναν απροκάλυπτο πρωτόγονο αντικομουνισμό γιατί εχθρεύονται τους λαϊκούς αγώνες, τις οργανώσεις των εργαζομένων, τις διεκδικήσεις, τις λαϊκές κινητοποίησες, τις απεργίες και εν τέλη την ίδια την ταξική πάλη όπως τα αφεντικά τους, το κεφάλαιο και οι καπιταλιστές.


Στην Ελλάδα είναι τόσο «πατριώτες» όλοι αυτοί που ενώ έχει μετατραπεί όλη η χώρα σε μια μεγάλη αμερικανονατοική βάση αυτοί δεν βγάζουν τσιμουδιά, διευκολύνοντας με τους εθνικισμούς τους, τα σχέδια αυτών που μακελεύουν τους λαούς, διαλύοντας χώρες (βλ. Συρία, Ιράκ, Λιβύη, κα), διαμορφώνοντας νέα σύνορα στα πλαίσια της ανακατανομής καταλήστευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών των λαών από τα μονοπώλια.


Τα δημαγωγικά αυτά σχήματα που επικαλύπτονται με πατριωτικές κορώνες διαχέουν έναν εύπλαστο λόγο διαστρέβλωσης και ανορθολογισμού που στοχεύει στο λαϊκό συναίσθημα.


Σε αυτό συμβάλλουν πολλά blogs, σάιτ και κατά όνομα δημοσιογράφοι ανά την Επικράτεια που διαπρέπουν στις συνωμοσιολογικές τερατολογίες που αναρτούν ή σχολιάζουν.


Το ίδιο κάνουν και στα προσωπικά τους μέσα κοινωνικής δικτύωσης που βρίθουν από ψεύδη, ανακρίβειες και μεταφυσικές προσεγγίσεις.


Θέλουν έναν λαό να ζει στην άγνοια, την αμάθεια, να μην αγαπάει την γνώση την μόρφωση αλλά την ακατέργαστη πληροφορία, να έχει λαβωμένη σκέψη, αντίληψη, πνεύμα, να βολοδέρνει μεταξύ μεσαίωνα και σκοταδιού.


Πραγματικά αξίζει ο λαός μας να σκέφτεται έτσι σε εποχές γενικευμένης φτώχειας, ανέχειας και εξαθλίωσης?


Σκεφτείτε ποιοι θέλουν να σκέφτεται έτσι ο λαός αντί να οργανώσει την πάλη του και να ξεσηκωθεί για τα μαρτύρια που περνάει για να σώζει κάθε τόσο τα κέρδη των λίγων.


οι πατριδοκάπηλες αυτές ομάδες - κόμματα πρωτοστατούν στο ψευδεπίγραφο επιχείρημα περί ανυπαρξίας του «Κορονοιού» και ότι όλα αυτά είναι ψέματα.


Έγιναν αρνητές μάσκας και μετά είπαν ότι τα εμβόλια δεν πρέπει να τα κάνουμε επειδή θα έχουν έναν «τσιπ» και θα ελέγχουν το «νου» αλλάζοντας το DNA τον γενετικό μας κώδικα.


Τώρα λένε ότι η παιδεραστία - παιδοφιλία είναι σχέδιο που προωθούν οι ΜΚΟ (Όλως τυχαία η πλειοψηφία των ακροδεξιών και νεοναζί υποστηριχτές του Τράμπ που εισέβαλλαν τον Γενάρη στο Καπιτώλιο άνηκαν στην ομάδα «QAnon» που δήθεν παλεύουν ενάντια μιας σέχτας που συνωμοτεί παγκόσμια για την εξουσία προωθώντας την παιδοφιλία).


Βέβαια όλοι αυτοί σήμερα «αντιεμβολιαστές» και δεν ξέρω τι άλλο «ψευτοαντί» πρωταγωνιστούν στον ρατσισμό και στην ξενοφοβία του Ελληνικού λαού ενάντια στους προσφυγές και τους μετανάστες.


Παραπληροφορούν επικίνδυνα τον λαό λέγοντας ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες (που δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα εδώ τους εγκλώβισαν) ήρθαν εδώ με στόχο να την εποικίσουν, να τις αλλάξουν ήθη – έθιμα, πολιτιστικές αξίες, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα αφού οι πόλεμοι, οι εμφύλιες συγκρούσεις, η αφόρητη φτώχεια και εξαθλίωση κάνει τους λαούς πρόσφυγες και μετανάστες.


Είναι αυτοί οι «πατριώτες» που αφήνουν στο απυρόβλητο την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, τους ιμπεριαλιστές κάθε απόχρωσης.


Αυτούς δηλαδή που έχουν την ευθύνη για τις καταστάσεις που βιώνουν οι λαοί στο εσωτερικό των χωρών τους, αλλά και για τους πολέμους, αφού ότι δεν λύνει η αστική πολιτική για λογαριασμό της κάθε εγχώριας αστικής τάξης και των συμμάχων τους το λύνουν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι.


Οι λαοί δεν θα πορευτούν υπνωτισμένοι με τους σκαπανείς του ανορθολογισμού και της μεταφυσικής να τεμαχίζουν την ορθή σκέψη, το ανθρώπινο - πολιτιστικό πνεύμα για λογαριασμό του σάπιου συστήματος του καπιταλισμού που τους θέλει να ζούνε γονατιστοί, προσκυνημένοι σαν σύγχρονοι είλωτες για την αναπαραγωγή των κερδών των μεγάλων αφεντικών.


Αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος των διαφόρων πατριδοκάπηλων ομάδων και απο(κομμάτων) φθηνής εθνικοφροσύνης που δεν έχουν καμιά σχέση με τον γνήσιο λαϊκό ανόθευτο πατριωτισμό.


Οι λαοί αφυπνίζονται και θα χειραφετηθούν από τα διάφορα αστικά ιδεολογήματα στοχεύοντας τον πραγματικό εχθρό που ναρκοθετεί το μέλλον τους.


Ο πραγματικός εχθρός τους είναι το κεφάλαιο, οι αστικές τάξεις, οι καπιταλιστές, τα μονοπώλια που για τον ανταγωνισμό και τα αυξανόμενα υπερκέρδη, τους καταδικάζουν να ζούνε στην ανασφάλεια, την αβεβαιότητα, στην φτώχεια, την δυστυχία, την μιζέρια και τους πολέμους.


Σαββίδης Παναγιώτης