Γεγονότα



1189

Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος τοποθετείται επίσημα ως δούκας της Νορμανδίας.

Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος


1402

Μάχη της Άγκυρας: Ο Ταμερλάνος νικά τις δυνάμεις του σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Βαγιαζήτ Α΄.

O Σουλτάνος Βαγιαζήτ αιχμάλωτος του Ταμερλάνου.
Πίνακας του Στανίσλαβ Χλεμπόφσκι, λάδι σε μουσαμά, 1878.


1810

Πολίτες της Μπογκοτά, στη Νέα Γρανάδα, ανακηρύσσουν την ανεξαρτησία από την Ισπανία.



1822

Ο οθωμανικός στόλος, αποτελούμενος από 84 πλοία, αποτυγχάνει να καταλάβει το Βασιλάδι Αιτωλοακαρνανίας στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου.



1885

Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αγγλίας νομιμοποιεί τον επαγγελματισμό στο ποδόσφαιρο.



1890

Κυκλοφορεί η εφημερίδα «Σοσιαλιστής» – όργανο του «Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου», που ίδρυσε ο Στ. Καλλέργης.

Η εφημερίδα «Σοσιαλιστής» καλεί στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στις 2 Μάη 1893
φωτογραφία από 902.gr



1917

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Υπογράφεται από τη Γιουγκοσλαβική Επιτροπή και το βασίλειο της Σερβίας η Διακήρυξη της Κέρκυρας, η οποία οδηγεί στη δημιουργία του μεταπολεμικού Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας.



1932

Πρωσικό πραξικόπημα: Ο Γερμανός πρόεδρος Πάουλ φον Χίντενμπουργκ διαλύει την κυβέρνηση της Πρωσίας.

Πάουλ φον Χίντενμπουργκ


1933

Πεντακόσιοι αυτοκινητιστές της Αθήνας κατεβαίνουν σε συγκέντρωση και εγκρίνουν ψήφισμα κατά των φορολογικών μέτρων της κυβέρνησης σε βάρος τους. Η αστυνομία επιτίθεται κατά των διαδηλωτών.



1934

Εργατική αναταραχή στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής: Η αστυνομία της Μινεάπολης ανοίγει πυρ εναντίον οδηγών φορτηγών, σκοτώνοντας 2 και τραυματίζοντας 67.



1935

Αεροσκάφος της KLM πετώντας από το Μιλάνο προς τη Φραγκφούρτη συντρίβεται σε βουνό της Ελβετίας, σκοτώνοντας δεκατρία άτομα.



1936

Υπογράφεται στην Ελβετία η Συνθήκη του Μοντρέ, η οποία παραχωρεί στην Τουρκία τον έλεγχο του Ελλήσποντου και του Βοσπόρου αλλά εγγυάται την ελεύθερη διέλευση των πλοίων όλων των κρατών σε καιρό ειρήνης.



1944

Τα σοβιετικά στρατεύματα περνούν τον δυτικό Μπουγκ και αρχίζουν να απελευθερώνουν την Πολωνία. Την επόμενη μέρα ιδρύεται η Πολωνική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης, ενώ η 1η Πολωνική Στρατιά και ο Λαϊκός Στρατός ενώνονται σε κοινό στρατιωτικό σώμα.



1944

Σημειώνεται αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας κατά του Αδόλφου Χίτλερ. 

Οι πρωταίτιοι -στρατηγός Λούντβιχ Μπεκ, στρατηγός Ρούντολφ Σμουντ, συνταγματάρχης Κλάους Σενκ φον Στάουφενμπεργκ, συνταγματάρχης Μερτζ και υπολοχαγός Βέρνερ φον Χέφεν- είτε αυτοκτονούν, είτε εκτελούνται.



1949

Το Ισραήλ και η Συρία υπογράφουν εκεχειρία για να τερματίσουν το 19μηνο πόλεμο.



1969

Ο Αμερικανός αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που πατά το πόδι του στη Σελήνη.

Νιλ Άρμστρονγκ


1974

Πραγματοποιείται η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, με τμήματα του τουρκικού στρατού να αποβιβάζονται στο βόρειο τμήμα του νησιού.

Eισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο

Την ίδια μέρα δημοσιεύεται ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην οποία καταγγέλλονταν πως «Το πραξικόπημα της ελληνικής Χούντας στην Κύπρο οδήγησε στην επέμβαση των Τούρκων. Και οι δύο ενέργειες είναι πράξεις που αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση του ίδιου σχεδίου του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, του διαμελισμού της Κύπρου και τη μετατροπή της σε αμερικανονατοϊκή βάση».



Γεννήσεις



1304

Γεννιέται ο Φραντσέσκο Πετράρκα (Francesco Petrarca -εξελληνισμένα Φραγκίσκος Πετράρχης), Ιταλός λόγιος, ποιητής και ένας από τους παλαιότερους Ουμανιστές της Αναγέννησης.

Φραντσέσκο Πετράρκα (Φραγκίσκος Πετράρχης)

Βάσει των έργων του Πετράρχη και, σε μικρότερο βαθμό, του Δάντη και του Βοκκάκιου, ο Πιέτρο Μπέμπο τον 16ο αιώνα δημιούργησε το μοντέλο για τη σύγχρονη ιταλική γλώσσα.



1776

Γεννιέται ο Τόμας Μπρους, 7ος κόμης του Έλγιν.

 Τόμας Μπρους, 7ος κόμης του Έλγιν.

Ο Τόμας Μπρους, 7ος Κόμης του Έλγιν ήταν Βρετανός διπλωμάτης, πρεσβευτής της Βρετανίας στην Οθωμανική Κωνσταντινούπολη.

Κατόρθωσε να μεταφέρει από την Αθήνα το 1803 και το 1812 πολυάριθμα γλυπτά, τα οποία αφαίρεσε από τον Παρθενώνα, από τον ναό της Απτέρου Νίκης και από άλλους αρχαιολογικούς χώρους. Την πράξη του αυτή στιγμάτισαν επιφανείς προσωπικότητες των γραμμάτων και της τέχνης σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και ο Λόρδος Βύρων (Lord George Gordon Byron VI) στα ποιήματα του «Τσάιλντ Χάρολντ» (Childe Harold's Pilgrimage) και «Κατάρα της Αθηνάς» (The Curse of Minerva).

Τα γλυπτά, που έμειναν γνωστά με την ονομασία Ελγίνεια Μάρμαρα, τα αγόρασε από τον Έλγιν η αγγλική κυβέρνηση το 1816 και από τότε βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.

Την επιστροφή τους στην Ελλάδα ζήτησαν κατά καιρούς πολλοί Άγγλοι ποιητές.

Στη δεκαετία του 1980 η υπουργός Μελίνα Μερκούρη ξεκίνησε μια παγκόσμια προσπάθεια για την επιστροφή των μαρμάρων στην Ελλάδα, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, χωρίς όμως αποτέλεσμα.



1895

Γεννιέται ο Ίγκορ Γιεβγκένιεβιτς Ταμ. 

 Ίγκορ Γιεβγκένιεβιτς Ταμ

Σοβιετικός φυσικός, που τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1958, από κοινού με τους Πάβελ Τσερενκόφ και Ίλια Φρανκ, για την ανακάλυψη και την ερμηνεία της ακτινοβολίας Τσερενκόφ (1934), γνωστής και ως «φαινόμενο Τσερενκόφ-Βαβίλοφ».



1914

Γεννιέται στο Παλιοζογλώπι του Δήμου Ιτάμου στα Αγραφα της Καρδίτσας ο Χαρίλαος Φλωράκης. 

Ο Χαρίλαος Φλωράκης με τη στολή του ΔΣΕ

Το 1929 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας – Ταχυδρομείων – Τηλεφωνίας). Οντας σπουδαστής κηρύσσεται η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών». Οι σπουδαστές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα, θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέγεται και γραμματέας. Το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Αρχίζει μια απίστευτη περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη και αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών.

Μετά την κήρυξη του πολέμου ο Χ. Φλωράκης στέλνεται στο μέτωπο. Τη νύχτα της 27ης προς 28η του Οκτώβρη είναι βάρδια στο κεντρικό τηλεγραφείο. Από τις μηχανές που δούλευε πέρασαν τα πρώτα τηλεγραφήματα για την κήρυξη του πολέμου. Την επομένη το πρωί κατατάχτηκε μαζί με τα δύο του αδέλφια. Στις αρχές του Ιούνη του 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, το Μάη του 1942 περνάει στην παρανομία και το Δεκέμβρη του ίδιου έτους ανεβαίνει στο βουνό. Το 1943-1945 αναλαμβάνει, διαδοχικά, λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, παίρνει μέρος στο Δεκέμβρη του 1944 και τον Οκτώβρη του 194545 συλλαμβάνεται.

Το Γενάρη του 1946 αμνηστεύεται από την κυβέρνηση Σοφούλη και το Δεκέμβρη ανεβαίνει στο βουνό, στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Συμμετέχει σε δεκάδες μάχες, επικεφαλής στρατιωτικών ομάδων του Δημοκρατικού Στρατού. Ορίζεται στην αρχή αντισυνταγματάρχης και το Νοέμβρη του ’48 υποστράτηγος του Δημοκρατικού Στρατού. Την άνοιξη του 1949 αναδεικνύεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Το Σεπτέμβρη περνάει στην ΕΣΣΔ, όπου φοιτά και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε.

Στις 5 του Απρίλη του 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 του Ιούλη, ενώ το Μάη του 1960 ξεκινά έπειτα από αρκετές αναβολές η μεγάλη δίκη του στο στρατοδικείο. Στις 20 του Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται και πάλι ανήμερα του Απριλιανού πραξικοπήματος και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971. Μετά τη διάσπαση του Κόμματος, ο Χαρίλαος συμμετέχει και συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, το Δεκέμβρη, εκλέγεται Πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος.

Στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος το 1973 επανεκλέγεται Α΄ Γραμματέας της ΚΕ. Τον Αύγουστο του 1974, πριν τη νομιμοποίηση του Κόμματος, ο Χ. Φλωράκης έρχεται στην Ελλάδα. Στην πρώτη μεταπολιτευτική συνέντευξή του, απαντώντας στις – συνήθεις τότε – προβοκάτσιες περί «ΚΚΕ εξωτερικού» είπε στον Κρις Γουντχάουζ: «Κύριε Γουντχάουζ, εγώ είμαι του …εσωτερικού του εσωτερικού. Οταν έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ, από την οποία προέκυψε το λεγόμενο ΚΚΕ (Εσωτερικού), εγώ προσωπικά βρισκόμουν στο …εσωτερικό του εσωτερικού – δηλαδή εξόριστος στο Παρθένι της Λέρου. Οπως και εκατοντάδες άλλοι σύντροφοι που βρίσκονται σήμερα στο ΚΚΕ, που εσείς το χαρακτηρίζετε ως ΚΚΕ εξωτερικού».

Στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987) ο Χαρίλαος επανεκλέγεται ΓΓ της ΚΕ. Το 1989, μια χρονιά γεμάτη από γεγονότα και σημαντικές εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και σε διεθνές επίπεδο. Στην Ελλάδα, υπό το βάρος των πολιτικοοικονομικών σκανδάλων εκείνης της εποχής και με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, από τις οποίες δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση, ορκίζονται διαδοχικά η κυβέρνηση Τζαννετάκη και η κυβέρνηση Ζολώτα. Στο μεταξύ, οι εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες αποκτούν δραματικό χαρακτήρα, αφού τίθεται σε εφαρμογή το σχέδιο των ανατροπών. Το καλοκαίρι (11 του Ιούλη) σε Ολομέλεια της ΚΕ ο Χ. Φλωράκης κρίνει πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή του Γραμματέα του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ο Χαρίλαος Φλωράκης με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο

Το Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο του Κόμματος, που οδήγησε στη διάσπαση του Κόμματος, που προκάλεσε η φραξιονιστική ομάδα στελεχών, η οποία έφυγε από το ΚΚΕ προς το ΣΥΝ. Το 14ο Συνέδριο (Δεκέμβρης) είναι το Συνέδριο της Ανασυγκρότησης. Το Κόμμα πάλεψε και κατάφερε να σταθεί όρθιο. Στο 14ο Συνέδριο, το ΚΚΕ επαναεπιβεβαιώνει τις αρχές του: Το σεβασμό του Καταστατικού του, τη διεθνιστική αλληλεγγύη του, τον επαναστατικό χαρακτήρα του, τη στρατηγική των συμμαχιών και των ανοιγμάτων, τον ταξικό χαρακτήρα του και γενικά την προσήλωσή του στις αγωνιστικές παραδόσεις του και στα ιδανικά του. Ο ρόλος του Χ. Φλωράκη και στη διάσωση του ΚΚΕ και στην ανασυγκρότησή του και στην επιστροφή στις αρχές του υπήρξε αποφασιστικός.


Όλα τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Χαρίλαος Φλωράκης συνέχισε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Με το κύρος που διέθετε στην ελληνική κοινωνία και την πείρα του, με το πείσμα του και το σοφό του λόγο, παρέμεινε πάντοτε στήριγμα για ολόκληρο το Κόμμα και σε κάθε του επιλογή. Δεκάδες και εκατοντάδες ήταν οι συναντήσεις που είχε με φορείς, με κατοίκους περιοχών, με οργανώσεις εργαζομένων, με νέους και με νέες. Ο λόγος του, πάντα μεστός και ουσιαστικός, αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις παρέμβαση – ύμνο για την πίστη στο Κόμμα, στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.



1934

Γεννιέται η ηθοποιός Αλίκη (Σταματίνα) Βουγιουκλάκη.

Αλίκη Βουγιουκλάκη

Με το ρόλο της Βιόλας από τη «Δωδέκατη Νύχτα» του Σαίξπηρ, έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρώτη της θεατρική εμφάνιση, σύμφωνα με κάποια βιογραφικά στοιχεία, ήταν στο έργο του Μολιέρου «Κατά φαντασίαν ασθενής», σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, ακολούθησαν οι «Φουσκοθαλασσιές» του Μπόγρη.

Το 1954 αντικατέστησε την Άννα Συνοδινού, ενσαρκώνοντας τη σαιξπηρική Ιουλιέτα, στο Θέατρο Εθνικού Κήπου, με Ρωμαίο τον Ν. Χατζίσκο. Το 1955 παίζει στο «Κεντρικόν», στο έργο «Η πινακοθήκη των ηλιθίων» του Ν. Τσιφόρου. Τις πρώτες της επιτυχίες τις γνώρισε δίπλα στην Κατερίνα στα έργα «Η θεατρίνα» των Μομ – Μπόλτον, «Το κοντσέρτο» του Μπαρ, «Ο άγονος κήπος» της Μπάνιολτ κ. ά. Η πρωταγωνιστική της καθιέρωση έγινε δίπλα στον Κώστα Μουσούρη. Μαζί του το 1958 ερμηνεύει την Ελίζα, στο έργο «Ωραία μου κυρία» του Μπέρναρ Σο, ρόλο – σταθμό στην καριέρα της, τον οποίο έπαιξε αρκετές φορές. Με σκηνοθέτη τον Κώστα Μουσούρη, παίζει στα έργα «Τόπο στα νιάτα», «Πρίγκιπας και χορεύτρια», «Φτωχό σαν σπουργιτάκι».Θιασάρχης από τις αρχές της δεκαετίας του ’60, με καλλιτεχνικό διευθυντή του θιάσου της τον Μάριο Πλωρίτη, πραγματοποίησε την πρώτη της θριαμβευτική τουρνέ στην επαρχία.


Το καλοκαίρι του 1962 πραγματοποίησε τέσσερις έκτακτες εμφανίσεις στην «Οδό ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι. Ακολούθησαν τα έργα «Καίσαρ και Κλεοπάτρα»,σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, μουσική Μάνου Χατζιδάκι, σκηνογραφία Νίκου Εγγονόπουλου, «Χτυποκάρδια στα Θρανία» του Σακελλάριου, κ. ά.

Με συνθιασάρχη τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ από το 1964 μέχρι το 1974, ανεβάζουν τα έργα: «Πειρασμός» του Ξενόπουλου, «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» του Σακελλάριου, «Του φτωχού το αρνί» του Τσβάιχ, «Αυτή η γυναίκα μου» των Τσιφόρου – Βασιλειάδη κ. ά. Ενώ το 1971 εγκαινιάστηκε το καινούριο θέατρο «Αλίκη» με τη «Βασίλισσα Αμαλία». Το 1974 παρουσιάζει πάλι την «Ωραία μου κυρία», που σημαδεύει το τέλος της θεατρικής συνεργασίας της με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και της συζυγικής τους ζωής. Είχαν παντρευτεί το 1965. Το 1975, η Αλίκη Βουγιουκλάκη παρουσιάζει τη «Μαντώ Μαυρογένους»,με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Ακολούθησαν τα έργα «Καμπίρια», «Το νυφικό κρεβάτι», «Ωραία μου Κυρία», «Καμπαρέ», «Εύθυμη χήρα», «Τζούλια», «Κυρία με τις Καμέλιες», «Εβίτα», «Βίκτωρ και Βικτώρια», «Φιλουμένα Μαρτουράνο, «Το γλυκό πουλί της νιότης», «Η κυρία δε με μέλλει» κ. ά. Τελευταία της θεατρική εμφάνιση, η «Μελωδία της Ευτυχίας».

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη αναδείχτηκε από την αρχή της καριέρας της σε πρώτο «αστέρι» του παραγωγικότατου, μετά τον εμφύλιο, εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου, κάνοντας τη μια εισπρακτική επιτυχία μετά την άλλη: «Το ποντικάκι», «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας», «Ο Μιμίκος και η Μαίρη», «Η μουσίτσα», «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο», «Το κλωτσοσκούφι», «Μανταλένα» (που της χάρισε, το 1960, το Βραβείο Α Γυναικείου Ρόλου, στο Α Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης), «Η Αλίκη στο ναυτικό», «Η σοφερίνα», «Το πιο λαμπρό αστέρι», «Η αρχόντισσα και ο αλήτης», «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», «Ένα αστείο κορίτσι», «Η Μαρία της σιωπής», «Η Αλίκη Δικτάτωρ», «Πονηρό Θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα», «Κατάσκοπος Νέλη», κ. ά.

Η ηθοποιός είχε στο ενεργητικό της και πολυάριθμες τραγουδιστικές ερμηνείες, κυρίως σε ταινίες της, σε μουσική των σπουδαιότερων συνθετών μας, πολλές από τις οποίες δισκογραφήθηκαν. Σημάδεψε με τη θεατρόμορφη ερμηνεία και τη δροσερή φωνή της τραγούδια των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Λοϊζου, Ξαρχάκου, Λαβράνου, Πλέσσα κ.ά. Στην τηλεόραση μετέφερε τις θεατρικές της παραστάσεις «Βασίλισσα Αμαλία», «Εύθυμη χήρα», «Καμπαρέ», ενώ όλες οι ταινίες της προβάλλονται και ξαναπροβάλλονται από όλα, πια, τα κανάλια, ψυχαγωγώντας μικρούς και μεγάλους.

Μια τελευταία δραστηριότητά της ήταν η συγγραφή και έκδοση παραμυθιών για παιδιά.



1947

Γεννιέται ο Κάρλος Σαντάνα, Μεξικανός κιθαρίστας.

Κάρλος Σαντάνα

Ο Κάρλος Σαντάνα (Carlos Santana, 20 Ιουλίου 1947) είναι Μεξικανός μουσικός ο οποίος έγινε διάσημος στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με το συγκρότημα του,τους Santana το οποίο πρωτοτύπησε με μια μείξη ροκ και λατινοαμερικάνικης μουσικής. Ο ήχος του συγκροτήματος περιλάμβανε τους μελωδικούς,με βάση το μπλουζ ήχους της κιθάρας του μαζί με λατινοαμερικάνικους και αφρικανικούς ρυθμούς που περιείχαν κρουστά όργανα όπως timbales και congas τα οποία δεν ακούγονταν ως τότε στη ροκ μουσική. Ο Σαντάνα συνέχισε να χρησιμοποιεί αυτούς τους ήχους και τις επόμενες δεκαετίες. 


Υπήρξε μια αναζωπύρωση της διασημότητας του στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το 2003,το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε τον Κάρλος Σαντάνα στο #20 της λίστας με τους 100 μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Έχει κερδίσει 10 βραβεία Grammy και 3 βραβεία Latin Grammy.





Θάνατοι



1866

Πεθαίνει ο Μπέρναρντ Ρίμαν. 

Μπέρναρντ Ρίμαν

Γερμανός μαθηματικός που συνεισέφερε σημαντικά στη Μαθηματική Ανάλυση, την Τοπολογία, την Αναλυτική Θεωρία των αριθμών και τη Διαφορική γεωμετρία, προωθώντας τη μη ευκλείδεια γεωμετρία και ανοίγοντας έτσι τον δρόμο μεταξύ άλλων και για τη θεμελίωση αργότερα της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Κατά τον D. Struik «με τον Ρίμαν φτάνουμε στον άνθρωπο που επηρέασε περισσότερο από κάθε άλλον την πορεία των σύγχρονων Μαθηματικών».

Το έργο του Ρίμαν άνοιξε νέες ερευνητικές περιοχές συνδυάζοντας την Ανάλυση με τη Γεωμετρία. Εκτός από τη Ριμάνεια Γεωμετρία, η θεωρία των επιφανειών Ρίμαν αναπτύχθηκε παραπέρα από τους Φέλιξ Κλάιν και Άντολφ Χούρεβιτς και σήμερα συνιστά ένα από τα θεμέλια της Τοπολογίας, ενώ εφαρμόζεται ακόμα με νέους τρόπους στη Μαθηματική Φυσική.

Ο Ρίμαν προσέφερε πολλά στην Πραγματική Ανάλυση: όρισε το ολοκλήρωμα Ρίμαν με τη βοήθεια των αθροισμάτων Ρίμαν, ανέπτυξε μια θεωρία για τις τριγωνομετρικές σειρές που δεν είναι σειρές Φουριέ — ένα πρώτο βήμα για μια θεωρία των γενικευμένων συναρτήσεων — και μελέτησε το διαφορικό ολοκλήρωμα Ρίμαν-Λιουβίλ.

Πολύ γνωστές είναι και κάποιες συνεισφορές του Ρίμαν στη σύγχρονη Αναλυτική Θεωρία των αριθμών. Σε μία και μόνη σύντομη δημοσίευση (τη μοναδική του επί της Αριθμοθεωρίας), εισήγαγε τη Συνάρτηση ζ του Ρίμαν και έδειξε τη σημασία της για την κατανόηση της κατανομής των πρώτων αριθμών. Διετύπωσε μια σειρά από εικασίες σχετικές με ιδιότητες της συναρτήσεως ζ, μία από τις οποίες είναι η περιβοήτη Υπόθεση του Ρίμαν.

Ο Ρίμαν εφάρμοσε την Αρχή του Dirichlet από τον Λογισμό των μεταβολών με σπουδαία αποτελέσματα. Η εργασία του στη μονοδρομία και στην υπεργεωμετρική συνάρτηση στους μιγαδικούς έκανε μεγάλη εντύπωση και καθιέρωσε μια βασική μέθοδο εργασίας με συναρτήσεις «λαβαίνοντας υπόψη μόνο τις ανωμαλίες τους».

Το 1853, ο Γκάους ζήτησε από τον φοιτητή του Ρίμαν να ετοιμάσει και να παρουσιάσει μια διατριβή επί υφηγεσία πάνω στα θεμέλια της Γεωμετρίας. Μετά από πολλούς μήνες ο Ρίμαν ανέπτυξε τη θεωρία του για τις ανώτερες διαστάσεις. Όταν τελικά έδωσε τη διάλεξή του στο Γκέτινγκεν το 1854, το μαθηματικό κοινό την υποδέχθηκε με ενθουσιασμό. Θεωρείται ακόμα μία από τις σημαντικότερες εργασίες για τη Γεωμετρία. Ο τίτλος της ήταν Über die Hypothesen welche der Geometrie zu Grunde liegen («Επί των υποθέσεων που βρίσκονται στα θεμέλια της Γεωμετρίας»).

Αυτό που θεμελίωσε η παραπάνω εργασία ήταν η Ριμάνεια Γεωμετρία. Ο Ρίμαν βρήκε τον σωστό τρόπο να επεκτείνει σε «ν» διαστάσεις τη Διαφορική γεωμετρία των επιφανειών, την οποία ο ίδιος ο Γκάους είχε αποδείξει με το theorema egregium. Το θεμελιώδες εδώ είναι ο Τανυστής καμπυλότητας Ρίμαν. Για την περίπτωση μιας επιφάνειας, αυτός μπορεί να αναχθεί σε ένα αριθμό (βαθμωτό), θετικό, αρνητικό ή μηδέν: οι μη μηδενικές και σταθερές περιπτώσεις είναι τα μοντέλα των γνωστών μη ευκλείδειων γεωμετριών.

Η ιδέα του Ρίμαν ήταν να εισαγάγει ένα σύνολο αριθμών για κάθε σημείο του χώρου που θα περιέγραφαν το πόσο καμπυλωμένος ήταν. Βρήκε ότι στις 4 χωρικές διαστάσεις χρειάζονται 10 αριθμοί σε κάθε σημείο για την πλήρη περιγραφή των ιδιοτήτων μιας πολλαπλότητας, όσο και όπως παραμορφωμένη και να είναι αυτή. Αυτός είναι ο περίφημος μετρικός τανυστής.



1923

Δολοφονείται ο αρχηγός των μεξικανών εξεγερμένων στρατηγός Πάντσο Βίγια.

Πάντσο Βίγια

Ο Χοσέ Ντοροτέο Αράνγκο Αράμπουλα (ισπ.: José Doroteo Arango Arámbula, γνωστός ως Πάντσο Βίγια (Pancho Villa) ή Φρανσίσκο Βίγια (Francisco Villa), υπήρξε μαζί με τους Εμιλιάνο Ζαπάτα και Πασκουάλ Ορόσκο, ένας από τους πρώτους επαναστατημένους Μεξικανούς στρατηγούς κατά την επανάσταση του 1910-1917 στο Μεξικό που συντέλεσε στην πτώση του δικτάτορα Πορφίριο Ντίας. Υπήρξε επικεφαλής της Στρατιάς του Βορρά (División del Norte).

Ξεκίνησε σαν ληστής και αργότερα, με δικό του στρατό 3.000 ανδρών, προσχώρησε στην Επανάσταση και πήρε κατ'ἀπονομή τον βαθμό του στρατηγού από τον Πρόεδρο του Μεξικού Μαδέρο. Ο ίδιος κάποτε τον φυλάκισε και , ο αναλφάβητος Βίγια, προσπάθησε και έμαθε να διαβάζει στην φυλακή.

Ο Βίγια διορίστηκε προσωρινός κυβερνήτης της πολιτείας Τσιουάουα του Μεξικού, το 1913-1914 και προσπάθησε να βελτιώση το βιοτικό επίπεδο του λαού: Οι δημόσιες υπηρεσίες, τράμ, ηλεκτρικό ,τηλέφωνα, ύδρευση, αλευρόμυλοι, τσιφλίκια, όλα ελέγχονταν από τους στρατιώτες του, στους οποίους απαγόρευσε την αγορά αλκοόλ. Εκτελούσε όποιον στρατιώτη συναντούσε μεθυσμένο. Κυκλοφόρησε δικό του χαρτονόμισμα και απέσπασε τον έλεγχο της οικονομίας από τους τσιφλικάδες, τους κεφαλαιούχους και τους τοκογύφους.

Παρόλο που αρχικά δεν θεωρούνταν πρωτεργάτης της Επανάστασης, αργότερα καθιερώθηκε και αυτός ως ηγετικό της στέλεχος.

Σκοτώθηκε σε ενέδρα στις 20 Ιουλίου του 1923.



1926

Πεθαίνει ο Φέλιξ Εντούντοβιτς Ντζερζίνσκι, ηγετικό στέλεχος του πολωνικού και του ρωσικού επαναστατικού κινήματος.

Παρέλαση στη Μόσχα το 1936 με το πορτραίτο του Φέλιξ Ντζερζίνσκι

Σε ηλικία 18 ετών έγινε μέλος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Λετονίας. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ανέλαβε να δημιουργήσει την Τσεκά, τη μυστική αστυνομία, με σκοπό να αντιμετωπιστούν αντεπαναστατικές ενέργειες και σαμποτάζ ενάντια στο Σοβιετικό σοσιαλιστικό κράτος. Από τον Φλεβάρη του 1924 επικεφαλής της Ανώτερης Επιτροπής Λαϊκής Οικονομίας (ВСНХ).



1937

Πεθαίνει ο Ιταλός μηχανικός και εφευρέτης Γουλιέλμο Μαρκόνι (Guglielmo Marconi -πατέρας του ραδιοφώνου), 

Γουλιέλμο Μαρκόνι 

που το 1909 τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής μαζί με τον Καρλ Φ. Μπράουν για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας.



1945

Πεθαίνει ο Πωλ Βαλερύ (Ambroise-Paul-Toussaint-Jules Valéry), Γάλλος συγγραφέας. 

Πωλ Βαλερύ

Ο Βαλερύ έχοντας μελετήσει τους αρχαίους πολιτισμούς, έχοντας φρίξει με τις στάχτες του Α Παγκοσμίου Πολέμου και τον παραλογισμό που εξέθρεφε τη ναζιστική συνέχειά του, επεσήμανε ότι και ο πιο θαυμαστός πολιτισμός μπορεί να είναι όχι μόνο καταστροφικός αλλά και αυτοκαταστροφικός, αν μέτρο του δεν είναι ο άνθρωπος: «Είδαμε, με τα ίδια μας τα μάτια, τη συνειδητή εργασία, την πιο στέρεη εκπαίδευση, την πιο σοβαρή πειθαρχία και προκοπή να βρίσκουν εφαρμογή σε τρομερά σχέδια. Χρειάστηκε αναμφίβολα πολλή επιστήμη για να σκοτωθούν τόσοι άνθρωποι, να σκορπιστούν τόσα αγαθά, ν’ αφανιστούν τόσες πόλεις μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, αλλά χρειάστηκαν και «ηθικά προσόντα». Γνώση και Καθήκον, είστε λοιπόν ύποπτα;».

Το ερώτημα που θέτει, ο μη μαρξιστής βέβαια, Βαλερύ, απαντάται από τον ίδιο παρακάτω, με την εικόνα της «αταξίας» όπως λέει, της «νεωτερικής» ευρωπαϊκής διανόησης. Της εφησυχασμένης και ναρκισσευόμενης με τις πνευματικές δάφνες της, πλειοψηφίας της ευρωπαϊκής – και κατ’ επέκταση της αμερικάνικης – διανόησης, που αντιμετώπιζε παθητικά την κοινωνική ανισότητα και επεκτατική βαρβαρότητα που γεννά ο καπιταλισμός. Που δε συνειδητοποίησε ότι τα απάτριδα συμφέροντα που «χτίζουν» τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους θα γκρεμίζουν και τα θαυμαστά επιτεύγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.



1967

Πεθαίνει ο Φικρέτ Μουαλά, Τούρκος ζωγράφος, γνωστός κυρίως μέσα από τα έργα του που απεικονίζουν τη ζωή στο Παρίσι, καθημερινές σκηνές και τοπία. 

Φικρέτ Μουαλά
φωτογραφία από http://7dimotikonikaias.blogspot.com

Το ύφος του χαρακτηρίζεται από εξπρεσιονιστικά στοιχεία, με επιρροές από το κίνημα του φοβισμού, αν και ο ίδιος δεν ακολούθησε συστηματικά τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής του. 


Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του ανήκει σήμερα σε ιδιωτικές συλλογές. Φιλοτέχνησε κυρίως υδροκομμιογραφίες (γκουάς) σε χαρτί και μικρής κλίμακας έργα, ενώ λιγοστές είναι οι ελαιογραφίες του.



1973

Ο Μπρους Λι (πραγματικό όνομα: Lee Jun-fan) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, συγγραφέας, φιλόσοφος και δάσκαλος πολεμικών τεχνών Κινεζικής καταγωγής.

Μπρους Λι

Καταγόταν από το Χονγκ Κονγκ, ενώ αργότερα πήρε την αμερικανική υπηκοότητα. Υπήρξε ο ιδρυτής της πολεμικής τέχνης Τζιτ Κουν Ντο (Jeet Kune Do). Διεθνώς είναι αναγνωρισμένος ως ο κορυφαίος δάσκαλος πολεμικών τεχνών του 20ού αιώνα.

Το γεγονός ότι έπαιξε σε έξι κινηματογραφικές ταινίες, τον καθιέρωσε στην συνείδηση του κόσμου ως διαχρονικό πρότυπο, όντας ένας από τους επιτυχέστερους ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου.



1989

Πεθαίνει ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης. 

Γιάννης Τσαρούχης

Η αφετηρία της καλλιτεχνικής δράσης του Γιάννη Τσαρούχη (1910-1989) συνδέεται άρρηκτα με τις πολιτισμικές, κοινωνικοπολιτικές και ιστορικές ζυμώσεις στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1930. Η χρονική αυτή περίοδος διακρίνεται για την αναβίωση της λαϊκής και βυζαντινής τέχνης, καθώς και τη θεωρητική ενασχόληση με την έννοια της «ελληνικότητας». Ταυτόχρονα, μεταφέρεται το ενδιαφέρον του εικαστικού κύκλου από τον ακαδημαϊσμό του Μονάχου στα νέα καλλιτεχνικά ρεύματα του Παρισιού.

Θεατρικό κοστούμι του Γιάννη Τσαρούχη για τη Μαρία Κάλλας στη Μήδεια

Από νωρίς ο Γ. Τσαρούχης ανέπτυξε ένα καθαρά προσωπικό ύφος, το οποίο δανειζόταν, επεξεργαζόταν και εξέλισσε στοιχεία ελληνικών και ξένων πολιτιστικών παραδόσεων και εικαστικών ρευμάτων. Τα πορτρέτα και οι μνημειακές φιγούρες, οι παραλλαγές της χρωματικής κλίμακας, η σαφής ροπή προς το ρεαλισμό και η δεξιότητά του να αφαιρεί και να φιλτράρει τα μη ουσιώδη στοιχεία στις συνθέσεις του, αντανακλούν την απαράμιλλη ικανότητα του Γ. Τσαρούχη να επαναπροσδιορίζει και να ερμηνεύει δημιουργικά τα ποικίλα ερεθίσματά του.


Θεωρείται από πολλούς ο γνωστότερος Έλληνας ζωγράφος του 20ού αιώνα. Σίγουρα ήταν μία από τις πιο αξιομνημόνευτες, πολύπλευρες και ισχυρές προσωπικότητες της ελληνικής τέχνης, ανοιχτός στη γνώση. Μοντέρνος και παραδοσιακός, καλλιτέχνης και διανοούμενος, πολυμαθής γνώστης των αρχών που διέπουν την ιστορία, την κοινωνία, τον άνθρωπο και τον πολιτισμό. Γλυκύς και είρων, λιτός και αισθησιακός, συντηρητικός και επαναστάτης, αποτέλεσε ένα από τα πλέον δημιουργικά μέλη της γενιάς του ’30. Το διπλό νήμα, του κοσμοπολιτισμού και της παράδοσης, διαπερνά και χαρακτηρίζει ολόκληρο το έργο του, που διαμορφώνεται από μία εκλεκτική σύνθεση στοιχείων ελληνικών και ευρωπαϊκών, παραδοσιακών και μοντέρνων, υφασμένων γύρω από μιαν αντρική, κυρίως, λαϊκή ανθρωπότητα, η οποία διασχίζει το ζωγραφικό χώρο και τον ιστορικό χρόνο μέσα από διάφορους τρόπους αναπαράστασης.

Εντύπωση στα έργα του Γ. Τσαρούχη προκαλεί ο ενεργός ρόλος των χρωμάτων, που είναι εκείνα που προετοιμάζουν για τη «μετωπική» επεξεργασία του θέματος. Σε συνδυασμό με τον τρόπο με τον οποίο σχηματίζεται η μορφή πάνω στον καμβά, δίνουν μια εσωστρεφή διάσταση στην περιγραφή των χαρακτηριστικών των προσώπων. Η τελική μορφή παρουσιάζει τη δύναμη του καλλιτέχνη να εκφράσει τις σκέψεις του, αλλά και την ιδεολογική του σχέση με την τέχνη γενικότερα.


Πηγή: alt.gr, el.wikipedia.org