Σαν Σήμερα 14 Ιουνίου


  • Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Αιμοδότη

Γεγονότα



1158

Ο Ερρίκος ο Λέων ιδρύει το Μόναχο στις όχθες του ποταμού Ίζαρ.

Ερρίκος ο Λέων


1789

Ο παπάς Ελάιτζα Κρέιγκ (Elijah Craig) αποστάζει ουίσκι από καλαμπόκι. Θα ονομαστεί «Bourbon», επειδή ο ιερωμένος ζούσε στην κομητεία Μπέρμπον του Κεντάκι.

Φωτογραφία από https://www.patrasevents.gr 


1791

Ψηφίζεται στη Γαλλία ο νόμος του Λε Σαπελιέ (Isaac René Guy Le Chapelier) για την απαγόρευση της οργάνωσης των εργατών σε σωματεία, μεσούσης της Γαλλικής αστικής Επανάστασης.

Λε Σαπελιέ


1830

Ξεκινά η εκστρατεία των Γάλλων ιμπεριαλιστών κατά του οθωμανικού βασιλείου της Αλγερίας, που κατέληξε με την πτώση της πόλης Αλγέρι στις 7/7. 

Η απόβαση στο Σίντι Φερούχ

Ήταν το πρώτο βήμα στην σταδιακή αποικιοποίηση όλης της χώρας που κράτησε σχεδόν έναν αιώνα.



1878

Υπογράφεται η συμφωνία, με την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχωρεί την Κύπρο στη Βρετανία, 

Πρωτοσέλιδο Λονδρέζικης εφημερίδας με την έπαρση της βρετανικής σημαίας στην Κύπρο

σε αντάλλαγμα για την υπόσχεση της Αγγλίας ότι θα φρόντιζε να αναθεωρηθεί η δυσμενής για την Πύλη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου.



1905

Εξέγερση των ναυτών στο Θωρηκτό Ποτέμκιν (ρωσική επανάσταση του 1905).

Επαναστατημένοι ναύτες επάνω στο θωρηκτό «Ποτέμκιν»

 Η εξέγερση –στην οποία πρωτοστάτησαν οι ναύτες μέλη του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος – ξεκίνησε όταν το πλήρωμα αρνήθηκε να φάει το σκουληκιασμένο κρέας και πέταξε τους αξιωματικούς στη θάλασσα. Στο πλοίο σηκώθηκε η κόκκινη σημαία, ενώ το πλήρωμα κάλεσε τους ναύτες από τα άλλα πλοία, καθώς και το λαό της Οδησσού, όπου ήταν αγκυροβολημένο το Ποτέμκιν, να ξεσηκωθούν.

Η εργατιά της πόλης εξεγείρεται και ο τσαρικός στρατός κινείται εναντίον τους. Ακολουθούν μάχες σώμα με σώμα, ενώ δύο μοίρες του στόλου της Μαύρης Θάλασσας αποστέλλονται κατά του Ποτέμκιν. Οι ναύτες των επιτιθέμενων πλοίων αρνούνται να υπακούσουν στο «πυρ» των ανωτέρων τους. Σε ένα δε από τα πλοία, στο θωρηκτό «Γκεόργκι Πομπεντονόσετς», το πλήρωμα στασίασε και ενώθηκε με το Ποτέμκιν και το επίσης εξεγερμένο συνοδευτικό πλοίο Ισμαήλ.

Ωστόσο, έως τη 1 Ιουλίου οι τσαρικοί επανέκτησαν τον έλεγχο του Γκεόργκι Πομπεντονόσετς, ενώ στην Οδησσό όλες οι εστίες αντίστασης κατεστάλησαν. Το Ποτέμκιν και το Ισμαήλ απέπλευσαν προς τη Ρουμανία όπου ζητήθηκε και χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο στους εξεγερμένους (περίπου 600). Πολλοί από αυτούς θα επιστρέψουν στη Ρωσία μετά την Επανάσταση του 1917, ως ήρωες.



1905

Άγρια σύρραξη σημειώνεται στον Άγιον Όρος, μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων μοναχών, με 80 τραυματίες



1940

Τα χιτλερικά στρατεύματα καταλαμβάνουν το Παρίσι.

Ο Χίτλερ στο Παρίσι (πηγή: Bundesarchiv)

1948

Αρχίζει η μεγαλύτερη έως τότε εκστρατεία του κυβερνητικού στρατού κατά των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στη Βόρεια Πίνδο («Σχέδιο Κορωνίς»), με 6 μεραρχίες πεζικού, 2 μοίρες ΛΟΚ και 8 λόχους πολυβόλων, πυροβολικό και αεροπορία.

Σχέδιο Κορωνίς

Στόχος τους, το χτύπημα και η εξόντωση του κύριου όγκου των δυνάμεων του ΔΣΕ που βρίσκονταν στο Γράμμο. Οι μάχες θα διαρκέσουν σχεδόν 70 μέρες έως τις 20 Αυγούστου και θα λήξουν με τον περίφημο ελιγμό των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού στο Βίτσι και την αποτυχία ουσιαστικά του κυβερνητικού στρατού να επιτύχει τον σκοπό του.



1956

Συνέρχεται στη Βουδαπέστη υπό την Αιγίδα της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) η πρώτη Διεθνής Συνδιάσκεψη των Εργαζομένων Γυναικών.



1966

Το Βατικανό ανακοινώνει πως αποσύρει τον Κατάλογο των Απαγορευμένων Βιβλίων, που είχε δημιουργήσει από το 1557.

Ο Κατάλογος των Απαγορευμένων Βιβλίων του Βατικανού


1967

Η Κίνα δοκιμάζει την πρώτη της βόμβα υδρογόνου.



1982

Ο Πόλεμος των Φόκλαντ (Μαλβίνας) μεταξύ Αργεντινής και Βρετανίας λήγει με νίκη της δεύτερης. Μέχρι το 1982 τα νησιά Φόκλαντ για τη Βρετανία, Μαλβίνας για την Αργεντινή, μια μικρή κουκκίδα στον παγκόσμιο χάρτη, ήταν παντελώς άγνωστα στον πλανήτη.

Αιχμάλωτοι Αργεντινοί στρατιώτες (Φώκλαντ)

Η κυριαρχία των νήσων Φόκλαντ στο Νότιο Ατλαντικό, ένα αρχιπέλαγος μόλις 280 μίλια ανατολικά από τα Στενά του Μαγγελάνου, αποτελεί πεδίο διαμάχης εδώ και αιώνες. Το 1833 η κυριαρχία των νησιών «κατοχυρώνεται» στη Μεγάλη Βρετανία. Ωστόσο, η Αργεντινή ποτέ δε συμφιλιώθηκε με το γεγονός ότι τα νησιά τελούν υπό βρετανική κυριαρχία, αν και απέχουν από το Λονδίνο τουλάχιστον 13 χιλιάδες χιλιόμετρα. Η αστική τάξη της Αργεντινής προσπάθησε να καταλάβει τα νησιά κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας (1976-’83) και ως διέξοδο στην κρίση (πληθωρισμός στο 600%, η βιομηχανική παραγωγή σε πτώση 23% και ξέσπασμα εργατικών αγώνων).

Στις 2 Απρίλη 1982 γίνεται η εισβολή των Αργεντινών στα Φόκλαντ. Η Βρετανία, υπό την Μάργκαρετ Θάτσερ, απαντά αρπάζοντας την ευκαιρία σε μια περίοδο εσωτερικών προβλημάτων: Η πολιτική των σαρωτικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων είχε προκαλέσει εκτόξευση της ανεργίας και συνεχείς απεργίες, ενώ η κυβέρνηση ήταν αντιμέτωπη με την εξέγερση στη Βόρεια Ιρλανδία αλλά και την πτώση του Συντηρητικού Κόμματος. Αποστέλλονται 127 πλοία, μεταξύ αυτών και τα δύο αεροπλανοφόρα «Invincible» και «Hermes». Ο υπουργός Εξωτερικών, Φράνσις Πιμ, υποκριτικά δηλώνει ότι η «Βρετανία δεν συμβιβάζεται με δικτάτορες»… αφού πρώτα είχε πουλήσει στο χουντικό καθεστώς στρατιωτικό εξοπλισμό και είχε επιβάλει ένα πρώτο άνοιγμα της αγοράς και προς όφελος φυσικά του βρετανικού κεφαλαίου. Ο πόλεμος έληξε 74 μέρες μετά, με βαρύ κόστος για την Αργεντινή. Με την ήττα και την ταπεινωτική συμφωνία συνθηκολόγησης επέρχονται πλήρης απελευθέρωση της αγοράς, ιδιωτικοποιήσεις, χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων και στρώνεται ο δρόμος για το ΔΝΤ και τη χρεοκοπία το 2001.

Ουδέποτε η ένταση μειώθηκε στο φόντο των πλούσιων αποθεμάτων πετρελαίου αλλά και ορυκτών στην περιοχή. Όσον αφορά στο πετρέλαιο, οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι τα αποθέματα γύρω από τα Φόκλαντ μετρώνται τουλάχιστον σε 8,3 δισεκατομμύρια βαρέλια, τρεις φορές τα αποθέματα της Βρετανίας. Η Αργεντινή έχει επαναφέρει το θέμα της κυριαρχίας των νησιών σε διεθνείς οργανισμούς, ενώ σημείο καμπής αποτέλεσε η απόφαση της Κοινής Αγοράς του Νότου (Mercosur) να υιοθετήσει πλήρως τις θέσεις της Αργεντινής και γοργά ακολούθησαν και οι υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Η απάντηση της Βρετανίας ήταν ανάλογη: Η στρατιωτικοποίηση των νησιών με την ανακοίνωση της αποστολής του υπερσύγχρονου αντιτορπιλικού «HMS Dauntless» αλλά κι ενός πυρηνικού υποβρυχίου κοντά στα χωρικά ύδατα της Αργεντινής. Το πετρέλαιο των νησιών φυσικά δεν είναι ο μόνος παράγοντας της έντασης. Είναι και το στρατηγικό σημείο των Φόκλαντ που βρίσκονται τόσο κοντά με την Ανταρκτική, που έχει επίσης αναξιοποίητα τεράστια αποθέματα.

Το Μάη του 2009 η Βρετανία κατέθεσε αιτήματα στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Όρια της Υφαλοκρηπίδας, προβάλλοντας τις αξιώσεις τόσο στο Βορρά στην Αρκτική όσο και στο Νότο, στην Ανταρκτική, επεκτείνοντας το έδαφός της κατά ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η αξίωση της Βρετανίας στηρίζεται στη Συμφωνία για την Ανταρκτική του 1959, όπου καθορίζεται ότι η βρετανική επικράτεια στην Ανταρκτική είναι σε απόλυτη συνάρτηση με τις υπερπόντιες κτήσεις των νησιών Φόκλαντ και Νότιας Γεωργίας και Νότιου Σάντουιτς.

Η αντίδραση, τότε, της Αργεντινής – από κοινού με τη Χιλή – ήταν άμεση καταγγέλλοντας τη Βρετανία για «κατάφωρη παραβίαση» της συμφωνίας του 1959. Αναλόγως, και για την Αργεντινή η κυριαρχία των νησιών αποδεικνύεται στρατηγικής σημασίας καθώς θεωρούνται το μέλλον με προοπτικές «σωτήριες», καθώς η οικονομία της χώρας δεν έχει βγει από τη στενωπό. Έτσι γίνεται φανερό ότι η ένταση θα κλιμακώνεται.



1987

Η εθνική ομάδα μπάσκετ της Ελλάδας κατακτά το κύπελλο στο ευρωμπάσκετ που διεξάγεται στην Αθήνα, κερδίζοντας στον τελικό την ομάδα της ΕΣΣΔ με 103-101.

Η Ελληνική ομάδα μπάσκετ πρωταθλήτρια Ευρώπης 1987


Γεννήσεις



1811

Γεννιέται η Αμερικανίδα συγγραφέας και υπέρμαχος της κατάργησης της δουλείας Χάριετ Μπίτσερ Στόου (Harriet Elisabeth Beecher Stowe). 

Χάριετ Μπίτσερ Στόου

Tο μυθιστόρημά της «Η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά» είναι ένα από τα πρώιμα βιβλία που έθεσαν το ρατσισμό στο κέντρο του μύθου τους.

Χάριετ Μπίτσερ Στόου – Η καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά

Στο μυθιστόρημα αυτό προβάλλονται δύο είδη δούλων και συμπεριφορών: Η Ελίζα που μάχεται, παρά τα μύρια εμπόδια, για την ελευθερία, και ο μπαρμπα-Θωμάς που υποτάσσεται με καρτερία και περιμένει την καλή διάθεση του αφέντη και του θεού, πιο δουλόφρων παρά δούλος.

Αν και η συμπάθεια της συγγραφέως φαίνεται να είναι προς τον υποταγμένο μπαρμπα-Θωμά, στα πλαίσια ίσως του κλίματος της εποχής της, είναι αναμφίβολο ότι ο σημερινός τουλάχιστον αναγνώστης αγανακτεί με το ραγιαδισμό του. Είναι η μαχητική Ελίζα που συγκεντρώνει σήμερα το θαυμασμό, ενώ ο τρομαχτικός δουλέμπορας συγκεκριμενοποιεί όλη την απανθρωπιά του συστήματος. Ένας παραλληλισμός με το εμπόριο ανθρώπων που διεξάγεται στην εποχή μας, φτωχών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων, κάνει αυτό το παλιό βιβλίο αρκετά χρήσιμο.



1864

Γεννιέται ο Γερμανός ψυχίατρος και νευροπαθολόγος Αλόις Αλτσχάιμερ (Aloysius «Alois» Alzheimer), το όνομα του οποίου δόθηκε στη γνωστή ασθένεια.

Αλόις Αλτσχάιμερ



1928

Γεννιέται ο Αργεντινός κομμουνιστής επαναστάτης Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα (Ernesto Guevara). 

Ο Τσε σπούδασε Ιατρική το 1947 ενώ το 1950 μαζί με το φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο πάνω σε μια θρυλική μοτοσικλέτα «Νόρτον» ταξιδεύουν στη Χιλή, το Περού, τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, τον Ισημερινό και τον Παναμά. Μετά την αποφοίτησή του, θα επισκεφθεί ξανά χώρες της Λατινικής Αμερικής, γνωρίζοντας τους κοινωνικούς αγώνες και τις επαναστατικές εξεγέρσεις. Στη συνείδησή του καταγράφονται τα πάντα, ενώ το 1953 πηγαίνοντας στη Γουατεμάλα, θα γνωριστεί με Κουβανούς εξόριστους, συντρόφους του Φιντέλ Κάστρο που είχε φυλακιστεί μετά το κίνημα της 26ης Ιουλίου 1953.

Τσε και Φιντέλ
Τσε και Φιντέλ






Η γνωριμία του με τον Φιντέλ, το 1955, στάθηκε καθοριστική γι’ αυτόν. Ο Τσε εντάσσεται στις κουβανικές επαναστατικές ομάδες, ξεκινά με 82 συντρόφους για την Κούβα το 1956 και τελικά μετά από μάχες κατάφεραν να ανέβουν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα μόνο 12. Η επανάσταση εξαπλώθηκε στο γόνιμο έδαφος της συνείδησης του κουβανέζικου λαού και την 1η Γενάρη 1959 οι επαναστάτες μπαίνουν στην Αβάνα. Ο Τσε υπηρέτησε την κουβανέζικη επανάσταση με όλες του τις δυνάμεις από όποια θέση κι αν βρέθηκε. Έχοντας συμφωνήσει με τον Φιντέλ Κάστρο από το 1955 κιόλας, ότι θα μπορούσε να φύγει από την Κούβα μετά την επανάσταση, ο Τσε κατευθύνθηκε στη Βολιβία αποσκοπώντας να φουντώσει το επαναστατικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική.

Τσε Γκεβάρα

Ο Τσε Γκεβάρα σε κρατική αποθήκη τροφίμων


Μετά την τελευταία μάχη στις 8 Οκτώβρη 1967,ο Τσε πληγωμένος στο ένα πόδι και με το όπλο του κατεστραμμένο, συνελήφθη και κατ’ απαίτηση των ΗΠΑ δολοφονήθηκε την επομένη. Το σώμα του θάφτηκε σε μυστικό τόπο και τελικά η θέση αποκαλύφθηκε στις 28 Ιουνίου 1997. Η μυστική ταφή αποκάλυπτε τον τρόμο των εχθρών του λαού μπροστά στην προσωπικότητα του μεγάλου επαναστάτη. Για τους εργάτες, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους, τους αγωνιζόμενους λαούς, ο Τσε δεν είχε «εξαφανιστεί» γιατί σε κάθε τους μάχη, ο Κομαντάντε ήταν πάντα παρών.



Θάνατοι



1825

Πεθαίνει ο Πιερ Λ’ Ανφάν (Pierre Charles L’Enfant), Γάλλος αρχιτέκτονας και μηχανικός. 

Πιερ Λ’ Ανφάν

Το 1777 πήγε στις ΗΠΑ και υπηρέτησε σαν λοχαγός στον απελευθερωτικό αγώνα των ΗΠΑ έναντι της Μεγάλης Βρετανίας. Γνώρισε τον Τζωρτζ Ουάσινγκτον, ο οποίος τον παρακάλεσε να σχεδιάσει τη νέα πρωτεύουσα.

Η δημοσίευση των σχεδίων του τον έκανε διάσημο. Ήρθε σε ρήξη με τον εργοδηγό του το 1792 και σταμάτησε τις εργασίες. Παρόλα αυτά, η Ουάσινγκτον χτίστηκε κυρίως βάσει των σχεδίων του. Ο Πιερ Λ’ Ανφάν πέθανε φτωχός, παρά τις προσπάθειες του να εξασφαλίσει κάποια σύνταξη. Μετά το θάνατό του το έργο του εκτιμήθηκε και κατασκευάστηκε μνημείο προς τιμήν του.



1825

Πεθαίνει ο Χανς Πέλτσιγκ (Hans Pölzig), Γερμανός αρχιτέκτονας, καθηγητής, ζωγράφος και σκηνογράφος. 

Χανς Πέλτσιγκ

Τα κύρια έργα του εντάσσονται στο ρεύμα του εξπρεσιονισμού και μαζί με αρχιτέκτονες όπως ο Μπρούνο Ταούτ, ο Έριχ Μέντελσον και ο Ρούντολφ Στάινερ θεωρείται πρωτοπόρος του είδους στην Γερμανία των αρχών του 20ου αιώνα.



1837

Πεθαίνει ο Τζάκομο Λεοπάρντι, Ιταλός συγγραφέας.

Τζάκομο Λεοπάρντι

Ο Τζάκομο Λεοπάρντι (Giacomo Leopardi, 29 Ιουνίου 1798 – 14 Ιουνίου 1837) ήταν Ιταλός ρομαντικός ποιητής και φιλόσοφος, ένας από τους μεγάλους Ιταλούς ποιητές του 19ου αιώνα.



1920

Πεθαίνει ο Γερμανός κοινωνιολόγος Μαξ Βέμπερ (Maximilian Karl Emil Max Weber). 

Μαξ Βέμπερ

Το 1922 εκδόθηκε στο Τίρμπιγκεν κυριότερο έργο του «Οικονομία και Κοινωνία». Σ’ αυτό συμπυκνώνεται η πολιτική – κοινωνική φιλοσοφία του. Η ανάλυσή του καταλήγει σε τρεις δρόμους της εξουσίας: α) Τη «νόμιμη κυριαρχία», όπως η κοινοβουλευτική δημοκρατία. β) Την κυριαρχία της παλαιάς απολυταρχικής παράδοσης, όπως την ενσάρκωνε ο εστεμμένος βασιλιάς, πριν η εξουσία του «περιοριστεί» από κάποιο Σύνταγμα. γ) Τη θεολογική «χαρισματική», που επιβάλλεται άνευ όρων.



1946

Πεθαίνει ο Τζον Λόγκι Μπερντ (John Logie Baird), Σκωτσέζος μηχανικός. 

Τζον Λόγκι Μπερντ

Ήταν ο πρώτος στην ιστορία που χρησιμοποίησε μηχανικό σύστημα σάρωσης για να αναμεταδόσει εικόνες από ένα σημείο σε άλλο, όπως κάνει η σημερινή τηλεόραση, της οποίας θεωρείται ο εφευρέτης.



1947

Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και στέλεχος του ΚΚΕ Στρατής Περγαλίδης δολοφονείται έπειτα από φρικτά βασανιστήρια στα μπουντρούμια της Ασφάλειας της πόλης.

Στρατής Περγαλίδης


1968

Πεθαίνει ο Σαλβατόρε Κουαζίμοντο (Salvatore Quasimodo), Ιταλός μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και ποιητής. 

Σαλβατόρε Κουαζίμοντο

Μαζί με τους Εουτζένιο Μοντάλε, Ουμπέρτο Σάμπα και Τζουζέππε Ουνγκαρέττι θεωρείται από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της ιταλικής ποίησης του 20ού αιώνα.

Ασχολήθηκε με μεταφράσεις σπουδαίων Άγγλων και Ισπανών ποιητών όπως ο Σαίξπηρ και ο Νερούδα καθώς και ελληνικών ποιητικών συλλογών όπως η Ελλήνων Λυρικών (1940).

Το 1945 έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Σύμφωνα με τον Κουαζμόντο «σ’ όλες τις φαινομενικά ασύνδετες θεωρίες και τα κινήματα, που εμφανίζονται κατά καιρούς με το πρόσωπο της αισθητικής, υποκρύβεται μια ιδεολογία, μια πολιτική σκοπιμότητα: Να υποκατασταθεί η τέχνη που το περιεχόμενό της αφυπνίζει τις συνειδήσεις, με μίαν άλλη, χωρίς περιεχόμενο, μια τέχνη – περίβλημα ενός κενού, μια τέχνη – μορφή, που να μην ενοχλεί, ούτε τις σκιές».

Ξεχωρίζουν τα έργα του «Κι αμέσως βράδιασε», «Μέρα με τη μέρα», «Η ζωή δεν είναι όνειρο» κ.α.

Τιμήθηκε το 1959 με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας.



1986

Πεθαίνει ο Αργεντινός ποιητής και λογοτέχνης Χόρχε Λουίς Μπόρχες (Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo). 

Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες μορφές της Λατινικής Αμερικής του 20ού αιώνα. Τα διηγήματά του, του χάρισαν τη διεθνή αναγνώριση και στα τελευταία χρόνια της ζωής του, παρότι τυφλός, συνέχισε να γράφει ποίηση και πρόζα.

Γεννήθηκε το 1899 στο Μπουένος Άιρες. Παιδί – θαύμα στην κυριολεξία, έγραψε το πρώτο του διήγημα σε ηλικία 6 ετών. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρίσκει στη Γενεύη. Μετά το τέλος του πολέμου, πηγαίνει στην Ισπανία, όπου έρχεται σε επαφή με τους σουρεαλιστές και τους εξπρεσιονιστές. Ήταν γνώστης της ελληνικής μυθολογίας και θαυμαστής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Το 1938 επέστρεψε στο Μπουένος Άιρες και άρχισε να δουλεύει στη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Υπογράφει μια επιστολή κατά του Περόν και απολύεται. Επιστρέφει μετά την πτώση του Περόν.

Την αγάπη του για την γενέτειρά του την εκδήλωσε με την ποιητική συλλογή, «Πάθος για το Μπουένος Άιρες», που δημοσίευσε το 1923. Το 1935 γράφει την «Παγκόσμια ιστορία της ατιμίας», «Την ιστορία της αιωνιότητας» και τα διηγήματα «Μυθιστορίες», για να ακολουθήσουν τα δοκίμια: «Η μοίρα», «Οι γειτονιές», «Ο λαϊκός τύπος». Το 1956 που έχασε την όραση, συνεχίζει να γράφει με τη βοήθεια της μητέρας του. Επιστρέφει στην ποίηση και γράφει τα: «Ο πλάστης», «Ο χρυσός των τίγρεων», «Το βιβλίο της άμμου», «Εγκώμιο της σκιάς», κ.ά. Τα λογοτεχνικά έργα του Μπόρχες περιλαμβάνονται σε 300 περίπου τόμους.



1995

Πεθαίνει ο Ρόρι Γκάλαχερ (Rory Gallagher), ιρλανδός τραγουδοποιός της ροκ μουσικής.

Ρόρι Γκάλαχερ

Συμμετείχε όμως σε δουλειές μερικών από τα μεγαλύτερα ονόματα της μπλουζ, όπως οι Μάντι Γουότερς, Άλμπερτ Κόλινς, Τζέρι Λι Λιούις, Λόνι Ντόνεγκαν και Αλέξις Κόρνερ. Ανάμεσα στις επιτυχίες του ξεχωρίζουν τα «Shadow Play», «Moonchild», «Do you Read me» κ.α.




Πηγή: alt.gr, el.wikipedia.org


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια