ΣΥΜΠΡΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ - Ένα ακόμα βήμα στην παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας

Προωθώντας τη διεύρυνση των συμπράξεων των δημόσιων νοσοκομείων με τον ιδιωτικό τομέα, κυβέρνηση, επιχειρηματικοί κύκλοι και οι «λαγοί» τους εξαπολύουν μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία «ζύμωσης», αξιοποιώντας περιγραφές των οξυμένων προβλημάτων στο δημόσιο σύστημα Υγείας, τα οποία βέβαια είναι απόρροια ακριβώς της διαχρονικής πολιτικής εμπορευματοποίησής του.

Στόχος τους είναι να πειστούν ασθενείς και εργαζόμενοι ότι οι Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) είναι η μόνη «λύση», επιχειρώντας μάλιστα να τους προσδώσουν... φιλολαϊκά χαρακτηριστικά.

Επί της ουσίας λένε ότι η Υγεία «στοιχίζει» ακριβά, ότι το κράτος «δεν έχει» για να τη στηρίξει, άρα πρέπει να αξιοποιηθεί ο ιδιωτικός τομέας μέσω των ΣΔΙΤ που μπορεί. Το κράτος θα εξασφαλίζει το ελάχιστο, πολύ κάτω από τις ανάγκες του λαού, και από κει και πέρα τα υπόλοιπα θα καλύπτονται με τις άμεσες πληρωμές των ασθενών και των Ταμείων (που πάλι οι ίδιοι πληρώνουν) για τις αντίστοιχες παροχές.

Το ζήτημα δεν είναι βέβαια ότι το κράτος «δεν έχει» ή «δεν μπορεί». Πρόκειται, αντίθετα, για έναν πολύ συγκεκριμένο σχεδιασμό που συνδέεται άμεσα με το χτύπημα του Ασφαλιστικού, με τον στόχο του κεφαλαίου και του κράτους του να απαλλαγούν από το «κόστος» της Υγείας και της Ασφάλισης, ανοίγοντας ταυτόχρονα νέα κερδοφόρα πεδία δράσης για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Το «δημόσιο»... των ιδιωτικών επιχειρηματικών ομίλων

«Να αντιληφθούμε ότι "δημόσιο" δεν είναι μόνο το κρατικό, αλλά και οι υπηρεσίες από ιδιώτες παρόχους (...) που προσφέρουν δημόσιες υπηρεσίες μέσα από τις ιδιωτικές δομές τους (!)», ανέφεραν χαρακτηριστικά με ένα στόμα επιχειρηματίες και κυβερνητικά στελέχη σε πρόσφατη ημερίδα για την προώθηση των ΣΔΙΤ στην Υγεία. Σηματοδοτούν έτσι την εξέλιξη του δημόσιου συστήματος Υγείας με βάση τους νόμους της αγοράς και τη μετατροπή του σε ρυθμιστή του ανταγωνισμού.

Το έδαφος είχε στρωθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επέσπευσε την εφαρμογή αντιδραστικών εργαλείων, όπως τα DRGs (κοστολόγηση ομοιογενών διαγνωστικών κατηγοριών), που ήδη δουλεύουν και επεξεργάζονται σε 18 νοσοκομεία. Ανοιξε διάπλατα τις πόρτες στο εφοπλιστικό κεφάλαιο να κάνει «δωρεές» με αντάλλαγμα φοροαπαλλαγές, άνοιξε το νοσοκομείο ΑΕ της Σαντορίνης, διατήρησε τα εργολαβικά συμφέροντα στο ΕΣΥ, πριμοδότησε την προσωρινή εργασία (με τις στρατιές επικουρικών και άλλων συμβασιούχων στα νοσοκομεία).

Ολα τα αστικά κόμματα που εναλλάσσονται εδώ και χρόνια στην κυβερνητική εξουσία, όταν παραλαμβάνουν διαπιστώνουν τα χάλια του δημόσιου συστήματος, για να πάρουν μέτρα στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση και να έρθουν στη συνέχεια οι επόμενοι που διατηρούν τα μέτρα αυτά και τα πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα, πάντα στην ίδια ρότα.

Σε αυτό το πλαίσιο περιορίζονται συνεχώς τα κρατικά κονδύλια για την Υγεία και επιδεινώνονται οι παροχές στον πληθυσμό. Τα αποτελέσματα της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής αποτυπώνονται ανάγλυφα και σήμερα, με την έξαρση της γρίπης και το ενδεχόμενο επιδημίας από τον κορονοϊό: Αυτό που κυριαρχεί είναι τα αποδεκατισμένα Κέντρα Υγείας, τα δεκάδες δημόσια κρεβάτια ΜΕΘ που εξακολουθούν να είναι κλειστά, οι τεράστιες ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία...

Κριτήριο το κέρδος και όχι οι λαϊκές ανάγκες

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι πίσω από τις κάλπικες αντιπαραθέσεις των αστικών κομμάτων βρίσκεται η σταθερή υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, των κατευθύνσεων της ΕΕ για την Υγεία, των ίδιων αξόνων που υπηρετούν συνολικά τις κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου.

Πρόσφατα παρουσιάστηκε η έρευνα της «ΔιαΝΕΟσις», όπου διατυπώνονται ξεκάθαρα οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, προκειμένου να ανοίξουν παραπέρα οι «μπίζνες» των επιχειρηματικών ομίλων στην Υγεία:

• Μετατροπή των νοσοκομείων του ΕΣΥ σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
• Μερική ή εποχιακή απασχόληση για το 75% των εργαζομένων των δημόσιων νοσοκομείων. Εξαιρούνται μόνο οι διευθυντές - συντονιστές.
• Συγχωνεύσεις και αλλαγές χρήσης νοσοκομείων. Συγκρότηση «αντίπαλων» νοσοκομείων για τη βελτίωση της αποδοτικότητας. Οργάνωση και λειτουργία των νοσοκομείων σε επιχειρησιακή βάση. Διαφοροποίηση των αμοιβών, ιδιαίτερα των γιατρών, στη βάση οικονομικής και κλινικής αποδοτικότητας.
• «Αναπροσαρμογή» της συμμετοχής των ασφαλισμένων στο κόστος με βάση εισοδηματικά κριτήρια.
• Ιδιώτες γιατροί να είναι συμβεβλημένοι με νοσοκομεία του ΕΣΥ.

Τα νοσοκομεία που θα εξασφαλίζουν κέρδη θα «αξιολογούνται» θετικά. Οι υποδομές του Δημοσίου που θα κριθούν κερδοφόρες θα παραχωρηθούν σε επιχειρηματίες και το κράτος θα έχει «εποπτικό» ρόλο. Θα δημιουργηθούν νοσοκομεία, κλινικές, εργαζόμενοι κι ασθενείς πολλών «ταχυτήτων», ανάλογα με την «αποδοτικότητά» τους, το ασφαλιστικό τους συμβόλαιο, τα χρήματα που θα καταβάλλουν στα ταμεία των νοσοκομείων κ.ά., ενώ το 75% των εργαζομένων δεν θα δικαιούται ούτε καν τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και θα πρέπει να αρκεστεί σε 3μηνες συμβάσεις, «μπλοκάκια», για να μπαλώνει τρύπες.

Οι υπηρεσίες Υγείας στους ασθενείς θα καθορίζονται από το πόσα μπορούν να διαθέσουν κι όχι από τις ανάγκες. Στο πλαίσιο που η Υγεία θεωρείται «κόστος», μπαίνουν φίλτρα στα όρια παροχών, σε αυτήν τη βάση χρησιμοποιούνται και τα πρωτόκολλα - κόφτες.

Αποκαλυπτική η πείρα από τα «κράτη - πρότυπα»

Προκειμένου να πείσουν ότι όλα τα παραπάνω γίνονται για το καλό ασθενών και εργαζομένων, το κεφάλαιο και τα επιτελεία του επικαλούνται «κράτη - πρότυπα για την Ελλάδα», όπου εφαρμόστηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες οι ΣΔΙΤ.

Ας δούμε ποια είναι η πραγματικότητα σε δύο χαρακτηριστικά τέτοια παραδείγματα κρατών, στη Βρετανία και τη Σουηδία.

Στη Βρετανία, τον περασμένο Νοέμβρη, 17.500 ασθενείς που έπρεπε να εξεταστούν για καρκίνο, δεν κατάφεραν να δουν ειδικό γιατρό για διάστημα μεγαλύτερο των δύο βδομάδων από τη στιγμή της παραπομπής τους. Πάνω από 3.000 καρκινοπαθείς που είχαν χαρακτηριστεί «επείγοντα περιστατικά», περίμεναν τουλάχιστον δύο μήνες για να λάβουν θεραπεία. Πάνω από 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι περιμένουν για κάποια ιατρική πράξη που χαρακτηρίζεται μη επείγουσα (π.χ. εγχείρηση καταρράκτη). Ο ένας στους έξι έχει υπερβεί τις 18 βδομάδες αναμονής.

«Οι νοσηλευτές είναι εξαντλημένοι, σωματικά και ψυχικά, από τη σκληρότητα της δουλειάς. Περιθάλπεις ανθρώπους στο πάτωμα, στους διαδρόμους, σε καρέκλες και αίθουσες αναμονής - αυτή είναι σήμερα η κατάσταση», αναφέρει εκπρόσωπος του νοσηλευτικού προσωπικού.

«Η συνεχής πίεση να περάσεις στον επόμενο ασθενή συχνά δημιουργεί ανησυχία ότι ίσως πήρες αποφάσεις βιαστικά. Αυτό στοιχειώνει τους ανθρώπους και μένει στο μυαλό τους και μετά τη βάρδια, που υποτίθεται ότι αποσυμπιέζεσαι», λέει ο πρόεδρος του Βασιλικού Κολεγίου της Επείγουσας Ιατρικής.

Στη Σουηδία, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «Καρολίνσκα», που προβάλλεται ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο στην Ελλάδα ως πρότυπο, το 2010 υπογράφτηκε η πρώτη ΣΔΙΤ στο χώρο της Υγείας. Πριν από λίγες μέρες απολύθηκαν 600 εργαζόμενοι (250 γιατροί ή 9% του συνόλου των γιατρών και 350 νοσηλευτές, το 12% επί του συνόλου). Είχε προηγηθεί η απόλυση δεκάδων εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες. Το ελάχιστο προσωπικό βιώνει μια άνευ προηγουμένου σωματική και πνευματική κόπωση, λόγω της εντατικοποίησης της δουλειάς του.

Πάνω από το 50% των Κέντρων Υγείας (ΚΥ) έχουν περάσει σε επιχειρηματικούς ομίλους, στη Στοκχόλμη είναι τα 2/3 των ΚΥ. Σε ιδιωτικά χέρια βρίσκεται και το 25% των γηροκομείων. Κάθε επίσκεψη σε ΚΥ κοστίζει 200 κορόνες (20 ευρώ). Η επίσκεψη σε εξειδικευμένο γιατρό στοιχίζει 35 ευρώ.

Οι αναμονές για εξετάσεις ξεπερνούν τους δυόμισι μήνες. Κάθε εξέταση χρονομετρείται, διαρκεί το πολύ 6 με 7 λεπτά, έτσι ώστε να χωρέσουν περισσότεροι ασθενείς στο πρόγραμμα.

Οι «οικονομικοί σύμβουλοι» έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, «βοηθώντας» δημόσιες δομές Υγείας στη μείωση δαπανών (προσωπικό, ασθενείς, φάρμακα, εξετάσεις, εγχειρήσεις, μικρότερης διάρκειας νοσηλεία) και της παραμονής των ασθενών στα νοσοκομεία.

Ο σουηδικός λαός κατατάσσει το ζήτημα της Υγείας και της Περίθαλψης ως το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει, σε ποσοστά που καταγράφονται από 45% έως και 70%.

Επιτάχυνση στο δρόμο που οδήγησε τη δημόσια Υγεία στο απροχώρητο

Ολα τα παραπάνω αποτελούν τα «προσεχώς» μιας πολιτικής που εφαρμόζεται διαχρονικά από όλα τα αστικά κόμματα και τις κυβερνήσεις, στις ράγες των κατευθύνσεων της ΕΕ. Μιας πολιτικής που έρχεται να επιταχύνει στον ίδιο δρόμο που έχει οδηγήσει τα δημόσια νοσοκομεία στο απροχώρητο, μετατρέποντας ολοένα και περισσότερο την Υγεία σε ατομική υπόθεση κι ακριβό εμπόρευμα για τους λίγους, αλώνοντας κάθε δημόσιο χαρακτήρα.

Απάντηση σ' αυτήν την πολιτική μπορεί να δώσει μόνο ο αγώνας του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ο κοινός αγώνας ασθενών και υγειονομικών για: Χρηματοδότηση και στελέχωση των δημόσιων δομών Υγείας και Πρόνοιας στο ύψος των πραγματικών αναγκών, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια για όλους, με κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους, ανθρώπινα ωράρια και συνθήκες εργασίας. Διασφάλιση της ουσιαστικής άσκησης της επιστήμης των υγειονομικών, χωρίς αντιεπιστημονικούς ασφαλιστικούς κόφτες - αντιεπιστημονικά πρωτόκολλα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, την Πέμπτη 5 Μάρτη, διαδηλώνουν στο υπουργείο Υγείας. Στο πλαίσιο της παναττικής στάσης εργασίας (7 π.μ. - 3 μ.μ.) και της 24ωρης απεργίας στην υπόλοιπη Ελλάδα, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στις 8.30 π.μ., στην πλατεία Μαβίλη.

Πηγή: rizospastis.gr