Πάμε πάλι από την αρχή!

1. Τότε, το Μάη του ’68, το σύνθημα ήταν:
«Εκτός από τον ιμπεριαλισμό, υπάρχει και η μοναξιά…»
Σήμερα φωνάζουμε:
«Ξεσηκωθείτε, εκτός από τη μοναξιά, υπάρχει και ο ιμπεριαλισμός!»
2. Η Εκκλησία είναι ένας οργανωμένος Μεσαίωνας. Δεν ορρωδεί ούτε μπροστά σε μια θανατηφόρο επιδημία.
Η Ιερά Σύνοδος προσπαθεί να πείσει τους «πιστούς» ότι ο Θεός είναι μέρος τους και να μη φοβούνται.
Μάταια ψιθυρίζει ο γερο-Καντ ότι οντολογικά είναι αδύνατο να αποδείξουμε την ύπαρξη του Θεού.
Μια ιστορία για τον σκακιστή Μαρξ! (Επίλογος)Αλλά ο πιστός δεν έχει ανάγκη τη σκέψη. Γιατί λοιπόν να βασανίζονται οι θεολόγοι;
Εδώ υπάρχει χρεία άμεσης επέμβασης ψυχοθεραπευτών.
3. Στιγμιότυπο από τη ζωή του Καρλ Μαρξ (1848):
Ο Μαρξ συνελήφθη με την κατηγορία υποκίνησης ανατρεπτικών ενεργειών και σύρθηκε στο δικαστήριο της Κολωνίας.
Άδραξε την ευκαιρία και εκφώνησε έναν σχοινοτενή και εμπεριστατωμένο λόγο, όπου ανέλυσε λεπτομερώς την κοινωνική και πολιτική κατάσταση στη Γερμανία και το εξωτερικό.
Το αποτέλεσμα ήταν απρόβλεπτο.
Ο προϊστάμενος των ενόρκων, ανακοινώνοντας την αθωωτική απόφαση, είπε πως θέλει να τον ευχαριστήσει εκ μέρους όλου του δικαστηρίου για την ασυνήθιστα κατατοπιστική ενδιαφέρουσα διάλεξη από την οποία ωφελήθηκαν τα μέγιστα.[1]
4. Δηλαδή, τι περίμεναν οι διάφοροι αδιάφοροι εκπρόσωποι του Τύπου, ότι δεν θα στήριζε ο γραμματέας του ΝΑΤΟ τον Ερντογάν;
Ότι όλη η ιστορία δεν αφορά το εμπόριο όπλων;
Για τι άλλο θα μπορούσαν να μιλήσουν; Για ειρήνη και λουλούδια;
Αυτή είναι η φύση του ιμπεριαλισμού. Τελεία και παύλα.
5. Ποτέ δεν ξεχνώ τον δάσκαλό μου Νίκο Καρούζο.
Διαλέγω:
«Όταν παιδέψεις τώρα δα μια πεταλούδα δεν το βλέπεις
αλλ’ αργότερα κάπου θα πονέσει ο πολιτισμός.
Όταν τα δέντρα μεσ’ στους κήπους
πλέκουν το αεράκι του θέρους
ο άνθρωπος που διαιρεί με πληγώνει».[2]
Πάμε πάλι από την αρχή
Ο Νίκος Καρούζος
«Άνοιξη φθινόπωρο καλοκαίρι χειμώνας
ο Μπαχ ανεβαίνει πάντα στους αιθέρες
γελαστός άγγελος του δρυμού
μεγάλος ιδιοκτήτης
ο Μπαχ ανεβαίνει την ουράνια σκάλα
ιερέας των ήχων απ’ τη βροχή νεότερος
αγιόκλημα φυτρωμένο στ’ όργανο της εκκλησίας
η θαλπωρή μες στην ανάγκη του Θεού μεγάλη.
Παντρεύει τις φωνές με την καθαρότητα
πέρ’ από κάθε εποχή πετά νομίσματα χρυσά
στους λυπημένους
δείχνοντας την ειρήνη ψηλά στα γαλανά τ’ αμπέλια
Ψηλά στον ηδυόνειρο χρόνο της λησμονιάς».[3]

Σημειώσεις:

[1]. Isaiah Berlin, «Καρλ Μαρξ», εκδ. Scripta.
[2]. Νίκος Καρούζος: Απ’ τα «Μικρά Ποιήματα».
[3]. Νίκος Καρούζος: «Του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ ανωφέρεια».
Πηγή: Ριζοσπάστης  


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια