Μόρια παιδιά: Αυτοσχέδιο σχολείο σε σκηνές και παράγκες

Μόρια παιδιά: Μαθήματα σε σκηνές και αυτοσχέδιες παράγκες από εκπαιδευτικούς σε διαδικασία αίτησης ασύλου.
Μόρια παιδιά: Η ζωή για τα παιδιά στον καταυλισμό αιτούντων ασύλου είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Ωστόσο περίπου 1.000 από τα παιδιά μαθαίνουν γράμματα σε παράγκες που λειτουργούν ως σχολείο από εκπαιδευτικούς από τις χώρες τους, που κι αυτοί βρίσκονται στη διαδικασία της αίτησης ασύλου και ζουν στον καταυλισμό.Στο εγχείρημά του αυτό συμμετέχουν και εθελοντές από την Ελλάδα και ευρωπαϊκές χώρες. Σημειώνεται πως οι παράγκες είχαν στηθεί πριν μήνες, σε ένα ελαιόκτημα στα βόρεια όρια του καταυλισμού. Αυτή τη στιγμή λειτουργεί στην καρδιά του καταυλισμού στον οποίο ζουν περίπου 14.000 άνθρωποι σε σκηνές και παράγκες, που οι ίδιοι έφτιαξαν σε κτήματα γύρω από τον καταυλισμό του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης με τους περίπου 5.000 κατοίκους.

Ένας από τους εκπαιδευτικούς ο Ζεκία Φαρσάτ ανέφερε: «Συγκεντρώσαμε και συνεχίζουμε να συγκεντρώνουμε τα παιδιά του καταυλισμού που συνεχώς αυξάνονται». Ο ίδιος ήταν καθηγητής στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου του Αφγανιστάν, ακτιβιστής εναντίον των πρακτικών τόσο των Ταλιμπάν όσο και της κυβέρνησης, αναγκάστηκε να φύγει περίπου πριν ένα χρόνο από την Καμπούλ και διατρέχοντας τη γνωστή διαδρομή, να φτάσει στη Μόρια όπου και εγκλωβίστηκε μετά την υποβολή αιτήματος ασύλου. «Μαθαίνουμε στα παιδιά Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Αραβικά, Φαρσί και φυσικά Ελληνικά. Αλλά και μουσική και ζωγραφική» λέει.

Πρόκειται για ένα ολοήμερο πρόγραμμα που ξεκινά καθημερινά στις 7 το πρωί και ολοκληρώνεται στις 10 το βράδυ. Όταν σκοτεινιάσει, η διδασκαλία γίνεται με τους φακούς των κινητών. Το μόνο που χρειάστηκαν ήταν ένας πίνακας με μαρκαδόρους στον έναν τοίχο της παράγκας, παλέτες επενδυμένες με υφάσματα για δάπεδο. Δεν διαθέτουν θρανία ή άλλα μέσα. Όσον αφορά τα τετράδια κι ό,τι άλλο χρειάζεται το σχολείο για να λειτουργήσει «φροντίζουν οι εθελοντές και καλοί άνθρωποι του νησιού. Σημαντικό είναι κανείς να έχει διάθεση να μάθει. Άλλο τόσο σημαντικό είναι να έχει κανείς και διάθεση να διδάξει» συμπληρώνει ο Ζεκία Φαρσάτ.



 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια