Του Δημήτρη Νίκογλου

Η συμμαχία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια  συμφωνία μεταξύ δύο ή και παραπάνω κρατών για στήριξη του ενός από τον άλλον σε καταστάσεις κυρίως πολέμου ή σε παραβιάσεις συνόρων και δικαιωμάτων από παρείσακτους επισκέπτες ..  

Οι συμμαχίες όταν και αν υπάρχουν δοκιμάζονται στα δύσκολα. 
Οι συμμαχίες δεν είναι ούτε θεωρίες, ούτε και ευχολόγια. Στο κατά πόσο θα είναι πρόθυμοι να δηλώσουν παρών στο προσκλητήριο για στήριξη οι σύμμαχοί μας, είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό, και ως συμβάν,  θα πρέπει η πρόθεση των εκάστοτε συμμάχων μας στο κάλεσμα, να αξιολογείται εν τη γενέσει της.

Προγενέστερα αυτό δεν θα μπορούσαμε  να το αξιολογήσουμε, θα 'ταν πρώιμο και ίσως να ελλοχεύουν λάθη ως προς την κρίση μας, μεταγενέστερα όμως και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, θα μπορούσαμε με σαφήνεια ως χώρα έχοντας πλέον γνώση να έχουμε και γνώμη ως προς την στήριξη των συμμάχων μας απέναντί μας.

Με το μεταναστευτικό να έχει πάρει ανεξέλεγκτες καταστάσεις μη διαχειρίσιμες, με τις απειλές που δεχόμαστε ως χώρα εξ ανατολών από τους Τούρκους, και με την οικονομία μας να μην είναι στα καλύτερά της, η συμμαχία ή οι συμμαχίες θεωρούνται επιβεβλημένες, πόσο μάλλον τώρα που οι αδυναμίες της χώρας μας είναι ορατές. 
Εδώ θα δανειστώ το παρακάτω από τον Νικολό Μακιαβέλι που έλεγε, «Από τους ισχυρούς ξένους προστατεύεσαι με τον καλό εξοπλισμό και τους καλούς συμμάχους».

Εγώ εδώ θα τολμήσω να πω πως δεν έχουμε πράξει με επιτυχία ούτε το ένα μα ούτε και το άλλο. Ούτε συμμάχους καλούς κάναμε, και ο εξοπλισμός μας στρατιωτικά δεν φημίζεται για τον καλύτερο ..
Είμαστε μια μικρή χώρα σε μια στρατηγική θέση στην μεσόγειο που θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουμε αναπτύξει στιβαρές συμμαχίες με ισχυρούς και όχι μόνο συμμάχους. 
Αυτό δεν θα πρέπει να το εκλαμβάνουμε ως αδυναμία, αλλά ως στρατηγική.

Η μόνη μεγάλη "συμμαχία" των τελευταίων χρόνων που έχει επιτευχθεί στην χώρα μας είναι αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ακόμη και σ' αυτήν  δεν είμαστε ούτε πρωταγωνιστές μα ούτε και ισότιμο μέλος. 
Δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά ένα αστέρι στον κύκλο της Ευρωπαϊκής σημαίας, και γιαυτό δεν φταίει μόνον η Ευρωπαϊκή Ένωση, μεγάλη μερίδα ευθύνης έχουμε κι εμείς ως χώρα με τις πολιτικές πρακτικές που εφαρμόσαμε. 
- Όσο για την Βορειοατλαντική Συμμαχία - ΝΑΤΟ, ουδείς λόγος.....

Ως επίλογο στο κλείσιμο του άρθρου μου θα έλεγα, " καλή η Ευρωπαϊκή Ένωση, καλό το ΝΑΤΟ, καλοί οι φίλοι μας οι Γάλοι, οι Ιταλοί, οι Αμερικάνοι ", μα σαν χώρα αν δεν έχεις την δύναμη να προ τάξεις τα στήθη σου έναντι του όποιου κατακτητή, θα είσαι ως χώρα καταδικασμένη εκ προοιμίου.