Το μεσημέρι της Παρασκευής (20/12) πέθανε απρόσμενα στη Θεσσαλονίκη ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Γιώργος Ζήκας σε ηλικία 70 ετών, από ανακοπή καρδιάς.
Αυτοδίδακτος και «εμπειρικός» ξεκίνησε μετά από καλλιτεχνική περιπλάνηση χρόνων να γράφει τραγούδια στα 30 του, με παρότρυνση του Διονύση Σαββόπουλου.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το Μάιο του 1949. Σταμάτησε το σχολείο στην Γ' Γυμνασίου και σε ηλικία 16 ετών έγινε σχεδιαστής μόδας. Μετά τον στρατό άρχισε να φτιάχνει κοσμήματα. Με όχημα το κόσμημα πήγε στο Παρίσι όπου εκεί ξανασυναντήθηκε με τη μόδα. Στη συνέχεια άνοιξε μπαρ στη Θεσσαλονίκη και σε νησιά. Στην ηλικία των 30 έπεσε στα χέρια του τυχαία ένα μπουζούκι και τότε η ζωή του απέκτησε ένα άλλο νόημα.
Συνεργάστηκε με τον Γιώργο Νταλάρα, τον Νίκο Παπάζογλου, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον Κώστα Μακεδόνα, τον Σταύρο Λογαρίδη, τη Γλυκερία, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, τη Μαριώ, τον Δημήτρη Ζερβουδάκη και άλλους.Ο Γιώργος Ζήκας μπήκε στη δισκογραφία το 1985 με τα τραγούδια του δίσκου «Με τα φεγγάρια χάνομαι», που τραγούδησαν ο Σταύρος Λογαρίδης και η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Έκτοτε κυκλοφόρησε σειρά δίσκων και συνεργάστηκε με δεκάδες «μεγάλους» καλλιτέχνες (Γ.Νταλάρας, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Κώστας Μακεδόνας, Ελευθερία Αρβανιτάκη κ.α) ενώ τραγουδούσε και ο ίδιος τα τραγούδια του.
Τα τελευταία χρόνια μοιραζόταν το χρόνο του μεταξύ Θεσσαλονίκης και Πάρου, ενώ μεθαύριο (Κυριακή 22 Δεκεμβρίου) είχε προγραμματισθεί και θα γινόταν, στις 9 το βράδυ, η παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου του, με τίτλο: «ΕΜΠΕΙΡΙΚΑ» και υπότιτλο «αυθαίρετα- αυθόρμητα- αυτονόητα» για το οποίο θα μιλούσαν (στη Μουσική σκηνή «Βεντέτα» στο κέντρο της πόλης) ο Θωμάς Κοροβίνης και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης. Πρόκειται για ένα πόνημα 118 σελίδων, με αποστάγματα προσωπικής εμπειρικής σκέψης και θυμοσοφίας, διατυπωμένα σε ύφος γνωμικού που περιέχουν την πεμπτουσία της βιωματικής, κοινωνικής και καλλιτεχνικής σοδειάς του δημιουργού τους.
Είχε προηγηθεί στο 2001 η έκδοση, με τίτλο: «Αποκλεισμένος στη Σαλονίκη» με κείμενα από εκπομπές του στις οποίες μετέφερε ψηφίδες από την μουσική και κοινωνιολογική τοιχογραφία της σύγχρονης ιστορίας της Θεσσαλονίκης.
«Ζούμε έναν κόσμο από κομμένες φιλίες», «Οι πόλεις αργοφονεύουν τις ψυχές», «Ρεαλισμός είναι να πιστεύεις στο όνειρο», «Ο έρωτας έχει αδερφή την αμαρτία», γράφει, μεταξύ άλλων, στο νέο του βιβλίο που κυκλοφόρησε προ ημερών και το οποίο επρόκειτο μεθαύριο Κυριακή να παρουσιαστεί επίσημα στη “Βεντέτα”.
Ως «Ένα τολμηρό ανθολόγιο προσωπικών στοχασμών» χαρακτηρίζει το νέο του βιβλίο ο συγγραφέας, τραγουδοποιός και προσωπικός του φίλος Θωμάς Κοροβίνης, ο οποίος και ανακοίνωσε τον απρόσμενο θάνατό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Ο Ζήκας μιλάει την γλώσσα της καρδιάς του που έχει δοκιμαστεί σε πολλά» γράφει ο Κοροβίνης...
Ο Γιώργος Ζήκας πέθανε από ανακοπή καρδιάς, ενώ περπατούσε στους δρόμους της Σαλονίκης πηγαίνοντας προς τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ, όπου θα έδινε συνέντευξη για το νεοεκδοθέν βιβλίο του.
Η παρουσίαση του βιβλίου του θα γίνει κανονικά το βράδυ της Κυριακής (μετά την κηδεία του - εν είδη μνημοσύνου).
Προσωπικοί Δίσκοι
1985 Με τα φεγγάρια χάνομαι (Lyra)
1987 Σώπα κι άκουσε (Lyra)
1990 Σβήστα όλα (Lyra)
1994 Γουστάρω (Ακτή)
1997 Μια ζωή στην ίδια τάξη (Polydor)
1998 Πάμε νότια (Lyra)
Συμμετοχές
1988 Κάθε βράδυ τραγουδάω (Columbia)
0 Σχόλια
Το κουτί ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω e-mail έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, emails, υβριστικά ή συκοφαντικά,θα αφαιρούνται. .To κουτί έχει το δικαίωμα διαγραφής οποιοδήποτε σχολίου χωρίς αιτιολογία