Γράφει ο Σαββίδης Παναγιώτης

Όσο η δίκη της «χρυσής αυγής» θα οδεύει προς το τέλος της, η ίδια θα συνεχίζει να κάνει αυτό που καλά ξέρει.  Να ρίχνει λάσπη στον ανεμιστήρα, να προβοκάρει, να συκοφαντεί. 
Να υπενθυμίσουμε ότι η «χρυσή αυγή» δεν διώκεται για την «αντισυστημική» δράση της όπως η ίδια θέλει να παρουσιάζεται, αλλά για εγκληματικές ενέργειες,  δολοφονίες, ξυλοδαρμούς, καταστροφές, δράσεις που πηγάζουν από την εγκληματική της ιδεολογία που επιμελώς αποκρύβει, τον εθνικοσοσιαλισμό.  
Ο πανικός τους είναι τέτοιος που ο ίδιος ο αρχηγός τους Νίκος Μιχαλολιάκος που φαίνεται να λέει σε ένα βίντεο το 2012 με στόμφο σε  ομιλία του « είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945», μετά σε ραδιοφωνική του συνέντευξη με το Νίκο Χατζηνικολάου που ρωτήθηκε για το τι εννοούσε με αυτή την έκφραση εμφανίζεται να λέει «βάλτε αυτό το βίντεο αν υπάρχει», υπονοώντας ότι δεν υπάρχει τέτοιο βίντεο και είναι ψέμα, και να επανέλθει πρόσφατα με άλλη εξήγηση ότι στρεβλώθηκαν τα λεγόμενα του εννοώντας ότι η Ελλάδα δεν αποζημιώθηκε επαρκώς μετά την ήττα των ναζί. 
Προφανώς δεν πρόκειται για τρικυμία εν κρανίο, αλλά για φασιστική τακτική. «Θα λέω ότι θέλω, αρκεί να σώσω το τομάρι μου».  Ο Γκέμπελς ο υπουργός προπαγάνδας των Γερμανών ναζί έχει κάνει «καλή» δουλειά στον τομέα αυτό.
Εξάλλου οι «παλληκαράδες» της «χρυσής αυγής» σε όλη την δίκη δεν ξέρουν, δεν γνωρίζουν, δεν θυμούνται, όσο οι κατήγοροι  ξεσκεπάζουν την εγκληματική τους δράση, με αποκορύφωμα την δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα, αφού  είχε προηγηθεί μια εβδομάδα πριν, η δολοφονική επίθεση σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, σε μέλη και  στελέχη του ΚΚΕ στο Πέραμα, από τάγμα εφόδου των ναζί.
 Η «χρυσή αυγή» σε κρεσέντο αντικομμουνισμού τον τελευταίο καιρό,  πήγε την προπαγάνδα σε άλλο επίπεδο και επιτίθεται με χυδαιότητα στο ΚΚΕ, στο ΠΑΜΕ.
 Προφανώς νοιώθει στριμωγμένη και προσπαθεί να χαλιναγωγήσει τα αδιέξοδα που βλέπει  ψάχνοντας ερείσματα που δεν θα χάνονται στα στεγανά της λιποταξίας και φυγομαχίας.  
Η λογική βαφτίζω το ψάρι κρέας και έπειτα ψευδολογώ ασύστολα αντιστρέφοντας την πραγματικότητα  αποτελεί τακτική  της «χρυσής αυγής» για να υπονομεύσει, να προβοκάρει, το οργανωμένο εργατικό – λαϊκό κίνημα που τόσο μισεί όπως τα αφεντικά της, το μεγάλο κεφάλαιο, και κυρίως την πρωτοπορία του κινήματος,  τους κομμουνιστές. 
Δεν είναι τυχαίο πως η «χρυσή αυγή» πήρε μέρος στην προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων, για το  νόθο συνέδριο που πήγε να κάνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στην Ρόδο.
  Παρουσίασε  το ΠΑΜΕ σαν ομάδα τραμπούκων και όχι εκλεγμένων εργατών συνέδρων και εκλεγμένων συνδικαλιστών εργατικών ομοσπονδιών, σωματείων και εργατικών κέντρων, που πάλευαν  κόρντα στους νόθους σύνεδρους και  παράνομους  εργοδοτικούς, για να σπάσει το απόστημα της σαπίλας μέσα στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα.
 Αξιοποίησε  την μονταζιέρα που έστησε  η  πλειοψηφία των συμβιβασμένων -  φιλοεργοδοτικών συνδικαλιστών  της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, και  αναπαρήγε τα ίδια πράγματα,  για δήθεν σπασμένες πόρτες, για «ομάδες κρούσης» που κρατούσαν «στειλιάρια» και χτυπούσαν όποιον έβρισκαν. 
Εξάλλου και οι δυο πλευρές από διαφορετικά μετερίζια, τα μεγάλα αφεντικά, το σύστημα  και το κεφάλαιο υπηρετούν. 
Η «χρυσή αυγή» συνέχισε την λάσπη εις βάρος του ΚΚΕ με λίβελους. Παρουσιάζοντας τον αγώνα του ΠΑΜΕ και των κομμουνιστών ενάντια στην νοθεία και την παρανόμια στην ΓΣΕΕ, σε αγώνα για τις καρέκλες, για το χρήμα και για άλλα φαιδρά. 
Πράγματα  που γίνονται στο χώρο της και κατήγγειλαν πολλές φορές χρυσαυγίτες στελέχη όταν αποχώρησαν από αυτήν,  με τελευταίο τον στρατηγό πρώην χρυσαυγίτη ευρωβουλευτή Ελευθέριο Συναδινό. Στο διαδίκτυο θα βρείτε τις  δηλώσεις του ιδίου, να εξηγεί τους λόγους αποχώρησης του από την «χρυσή αυγή». 
Η επίθεση στο ΚΚΕ στοχεύει στο να αποθαρρύνουν τους εργαζόμενους ότι όλα είναι μάταια και αυτό που κυριαρχεί είναι η ρεμούλα και η διαπλοκή όλων με το κεφάλαιο και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. 
Δυστυχώς για αυτούς δεν είναι όλοι στα μούτρα τους.
 Το ΚΚΕ δεν έχει να αποδείξει τίποτα στους ναζί, φασίστες και σε όλους αυτούς τους εγκάθετους, που το εγκαλούν για την πολιτική του, τον αγώνα και την στήριξη του στα εργατικά -  λαϊκά συμφέροντα. 
Το ΚΚΕ παλεύει σε σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου. Τα μέλη και τα στελέχη του πρωταγωνιστούν σε αυτό τον αγώνα, κυρίως μέσα στους χώρους δουλειάς. Πρωταγωνιστούν  για να ανέβει ο βαθμός της εργατικής οργάνωσης, να εμποδιστούν αντεργατικές ρυθμίσεις, να διεκδικηθούν αιτήματα  που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής – λαϊκής οικογένειας. 
Το ΚΚΕ  κάνει ξεκάθαρο ότι τα εργατικά  - λαϊκά συμφέροντα είναι ασυμφιλίωτα με τα συμφέροντα των πλουτοκρατών.
 Σε αυτή την διαχωριστική γραμμή που έχει αντικειμενικό χαρακτήρα, το ΚΚΕ παλεύει να συγκεντρώσει εργατικές – λαϊκές δυνάμεις, χειραφετημένες από την αστική πολιτική, αστική ιδεολογία και καλεί σε πάλη ταξική – αντιμονοπωλιακή, ώστε ο  αγώνας σήμερα για την καλυτέρευση των συνθηκών δουλειάς και ζωής, να συνδεθεί με την προοπτική της εργατικής εξουσίας,  της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής με κοινωνικό έλεγχο, του σοσιαλισμού  -κομμουνισμού.  Για να μπει ένα τέλος στις κοινωνικές ανισότητες, την φτώχεια, την ανεργία, στις οικονομικές κρίσεις του καπιταλισμού, στους πολέμους. 
Αυτή η στρατηγική είναι που πονάει και πολεμάνε όλοι αθέμιτα και θεμιτά οι ταγοί του αστικού πολιτικού συστήματος. Γιατί δείχνει ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν είναι μονόδρομος και ότι ο δρόμος της λαϊκής  - κοινωνικής ευημερίας και προκοπής βρίσκεται έξω από τα όρια του καπιταλιστικού συστήματος. 
Σε αυτή την κατεύθυνση ρίχνει το δηλητήριο της η «χρυσή αυγή», ώστε ευρύτερες εργατικές – λαϊκές δυνάμεις να μην συναντηθούν με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ, με την στρατηγική της αντεπίθεσης, για το τσάκισμα της εξουσίας των μονοπωλίων. 
Από αυτή την σκοπιά υπηρετεί το κεφάλαιο, την μεγαλοεργοδοσία η «χρυσή αυγή»,  που εντείνει τον τελευταίο καιρό την χυδαία επίθεση εις βάρος του  ΚΚΕ. 
Εντείνει την επίθεση της, γιατί βλέπει  το ΚΚΕ σήμερα να συσπειρώνει ευρύτερες λαϊκές – κοινωνικές δυνάμεις που τα προηγούμενα χρόνια  βρέθηκαν σε άλλους πολιτικούς χώρους νομίζοντας ότι έτσι θα υπηρετήσουν τα λαϊκά συμφέροντα και διαψεύστηκαν.
 Κατανοούν  καλύτερα για αυτό που είχε προειδοποιήσει  το ΚΚΕ.   Ότι ο  δρόμος της ανυπακοής  και αντεπίθεσης περνάει μέσα από την σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου, της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ. 
Καμιά φιλολαϊκή πολιτική δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο έδαφος του καπιταλισμού και μάλιστα σε συνθήκες ισχνής ανάπτυξης και ύφεσης. 
Η ενδυνάμωση του ΚΚΕ σε όλους τους χώρους, σε όλα τα μέτωπα και σε όλες τις κάλπες θα βοηθήσει στο βάθεμα των ριζοσπαστικών διεργασιών, για την ενίσχυση του ταξικού χαρακτήρα του εργατικού νήματος, της μαζικοποίησης και μαχητικοποιησής του, στην  ενδυνάμωση της κοινωνικής αντιμονοπωλιακής – αντικαπιταλιστικής συμμαχίας, που θα αναλάβουν  το μεγάλο καθήκον της κοινωνικοπολιτικής ανατροπής, για την λαϊκή νίκη, την εργατική – λαϊκή εξουσία.